Ένα κομμάτι από μένα …
Είναι και εκείνοι οι άνθρωποι που, όταν τους χάνεις νιώθεις πραγματικά μισός.
Συνήθειες,καθημερινές που είχες μαζί τους και τώρα πια τις κάνεις με αγγαρεία ή και καθόλου.
Ναι συμβαίνει κι αυτό,όταν χάσεις κάποιον από τη ζωή σου,να σταματάς αυτόματα να κάνεις πράγματα που έκανες μόνο μαζί του!!!
Μια βόλτα στο πάρκο που την έκανες μόνο μαζί του,τον πρωινό καφέ,να τον βλέπεις στο παράθυρο καθισμένο πάντα γυρνώντας απ’ τη δουλειά σου.
Σας χωρίζει ο θάνατος ή η ζωή,οι συνθήκες,όμως εσύ εξακολουθείς να πονάς για την απουσία.
Κάθε σου κύτταρο μιλάει και το τι λέει ειναι ανομολόγητο!!!!
Εκείνο όμως που θεωρώ πως είναι αβάσταχτο,είναι το γεγονός πως δεν μπορείς να πάρεις τη γνώμη του,που τόσο εμπιστευόσουν!!!!
Μένεις μετέωρος μπροστά σε ρούχα,αμάξια,περιοδικά,καταλόγους φαγητών … μπροστά σε καταστάσεις,που δε ξέρεις χωρίς τη γνώμη του,πως να πράξεις.Και σκέφτεσαι πως θα σκεφτόταν,τότε αρχίζει αυτός ο ηλίθιος κύκλος,του τι χαρακτήρας ήταν,δε θα έκανε ποτέ εκείνο ή το άλλο,θα έλεγε αυτό ή εκείνο !!!!
Και είναι τόσο μάταιο όλο αυτό !!!
Γιατί ξέρεις πως δε θα μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος ποια ακριβώς θα ήταν η γνώμη του !!!
Κάποια στιγμή,αφού καταφέρεις να μάθεις να ζεις με την απουσία,αρχίζεις απλά να αγνοείς κάθε σκέψη από τις παραπάνω. Και προσπαθείς να τα καταφέρεις μόνος.
Αναγκαστικά,όχι γιατί το επέλεξες.
Ένα κενό που μεγαλώνει όσο προχωρούν οι ώρες,οι μέρες,οι μήνες και τα χρόνια.
Αν αγαπάς κάποιον βαθειά και ήταν όντως κομμάτι του είναι σου,μάλλον δεν σταματάς ποτέ να νιώθεις αυτό το κενό,απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό.
Μερικοί άνθρωποι είναι όντως αναντικατάστατοι.
Μερικοί άλλοι δεν είναι,οπότε θα είσαι τυχερός αν αυτόν που έχασες….Κάποια στιγμή στο μέλλον καταφέρεις να τον βρεις μέσα σε έναν άλλον!!!
Αλλά και πάλι δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος… εκείνος ο σύντροφος,ο φίλος,που έζησες για χρόνια μαζί του!!!!
“Ένα κομμάτι από μένα,αυτό το κομμάτι που σου λείπει,θα το βρίσκεις πάντα μέσα σε σένα,στις τόσες αναμνήσεις,στη γωνία του καναπέ,στην άδεια καρέκλα,στις βόλτες και στα ρούχα σου,ακόμη και στο αγαπημένο σου άρωμα.”
J.Iakovidou