Ελληνικά Ταχυδρομεία: Ιστορική αναδρομή
196 χρόνια και 6 μήνες πέρασαν από τη σύσταση Ταχυδρομείου στη χώρα μας, στη διάρκεια των οποίων το Ταχυδρομείο επιτέλεσε σημαίνον κοινωνικό έργο όσον αφορά την επικοινωνία μεταξύ των πολιτών και της κοινωνίας.
Η πρώτη ταχυδρομική εκδήλωση
Με τη σύσταση της Ελληνικής Πολιτείας και υπό την κυβέρνηση του Ιωάννη Καποδίστρια, μία εκ των μεταρρυθμίσεων του υπήρξε και η ίδρυση μιας επίσημης ταχυδρομικής υπηρεσίας, στις 24 Σεπτεμβρίου 1828, η οποία έφερε την ονομασία «Γενικόν Ταχυδρομείον». Προηγουμένως, περί το 1822 και την Προσωρινή Διοίκηση της Ελλάδος υπήρχαν τα «μεντζίλια», ένα ταχυδρομικό σύστημα σύμφωνα με το οποίο την διαβίβαση των εγγράφων πραγματοποιούσαν έφιπποι ταχυδρόμοι.
Η διανομή τα πρώτα χρόνια
Για την επαρκή κάλυψη της επικοινωνίας του κράτους με τις κατά τόπους υπηρεσίες, όπως προέβλεπε το υπογεγραμμένο από τον Καποδίστρια στον Πόρο Τροιζινίας ΙΖ’ ψήφισμα «περί συστάσεως τακτικής ταχυδρομικής συγκοινωνίας», υπήρχαν εννέα πεζοί και δεκαέξι έφιπποι ταχυδρόμοι οι οποίοι συνέλεγαν την αλληλογραφία προκειμένου να τη διανείμουν στους παραλήπτες.
Ο ταχυδρόμος ερχόμενος από την πρωτεύουσα τους κράτους, το Ναύπλιο, ανέβαινε πάνω σε ένα βαρέλι διαβάζοντας τις διευθύνσεις των επιστολών προκειμένου να τις διανείμει στο συγκεντρωμένο πλήθος γύρω του. Στην περίπτωση κατά την οποία δεν εμφανιζόταν ο αποδέκτης της επιστολής, ο ταχυδρόμος υποχρεούνταν να κάψει την επιστολή.
Η γεωγραφική ποικιλομορφία του τότε κράτους σε συνδυασμό με την απουσία συγκοινωνιακών υποδομών καθιστούσαν την επιτέλεση του ταχυδρομικού έργου δυσχερή. Οι πεζοί ταχυδρόμοι γίνονταν συχνά βορά των ληστών, ενώ τόσο οι πεζοί όσο και οι έφιπποι ταχυδρόμοι δεν τύγχαναν της δέουσας υποδοχής των αρχών και των κατοίκων στην ύπαιθρο, όπως λόγου χάρη να τους δοθεί τροφή, νερό καθώς και ζωοτροφή για τα άλογα των έφιππων.
Το έτος 1837 αποτελεί ορόσημο για την εξέλιξη των ταχυδρομικών υπηρεσιών καθώς τοποθετούνται οι πρώτες ταχυδρομικές άμαξες για την εύρυθμη μεταφορά της αλληλογραφίας μεταξύ Αθηνών και Πειραιά. Την ίδια χρονιά, εξασφαλίζεται και η ταχυδρομική διακίνηση της αλληλογραφίας από και προς τη νησιωτική Ελλάδα με τον «Πρίγκιπα Μαξιμιλιανό», το πρώτο τροχήλατο ατμόπλοιο το οποίο τέθηκε στη δικαιοδοσία του Ταχυδρομείου.
Η πορεία προς τη δημιουργία των ΕΛ.ΤΑ.
Το 1860 έμελλε να είναι η χρονιά όπου τυπώνεται για πρώτη φορά στο Νομισματοκοπείο του Παρισιού ελληνικό γραμματόσημο στο οποίο απεικονιζόταν ο θεός Ερμής, ενώ το 1874 το Ταχυδρομείο μετέχει κι εκείνο στην ίδρυση της Παγκόσμιας Ταχυδρομικής Ένωσης, στη Βέρνη.
Μάλιστα το 1896, τη χρόνια διεξαγωγής των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, το Ταχυδρομείο εκδίδει για πρώτη φορά μία σειρά αναμνηστικών γραμματοσήμων, δίνοντας μέρος των εσόδων αυτής προς ενίσχυση και χρίζοντάς το με αυτόν τον τρόπο επίσημο χορηγό.
Κατά το 1909 θεσπίζεται η αγροτική ταχυδρομική υπηρεσία, μέσω της οποίας ο αγροτικός διανομέας συνιστούσε για χρόνια το μέσο επικοινωνίας μεταξύ της υπαίθρου και του υπόλοιπου κόσμου, ενώ στα χρόνια του ελληνοιταλικού πολέμου διαμορφώνεται η «εν εκστρατεία Ταχυδρομική υπηρεσία».
Τη χρονιά του 1949 με τη ίδρυση του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος (ΟΤΕ) διαχωρίζονται τα «Τ.Τ.Τ.», δηλαδή η Ταχυδρομική Υπηρεσία σε συνδυασμό με την Τηλεγραφική και την Τηλεφωνική Υπηρεσία, που είχαν δημιουργηθεί το 1892, «γεννώντας» επί της ουσίας τα σημερινά Ελληνικά Ταχυδρομεία (ΕΛ.ΤΑ.), τα οποία λειτουργούν ως Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, από το 1970.
Τέλος, το 1983 και με τη δημιουργία του ταχυδρομικού κωδικού πραγματοποιείται ο εκσυγχρονισμός της εταιρείας καθολικά, σηματοδοτώντας με αυτόν τον τρόπο τον ρόλο των Ελληνικών Ταχυδρομείων ως φορέα παροχής καθολικών ταχυδρομικών υπηρεσιών στη χώρα.
