Ειλικρίνεια χωρίς όρια, πόσο αντέχεις ;

I’m not prefect but at least I’m not you!!!
Δεν είμαι τέλειος αλλά τουλάχιστον δεν είμαι εσύ!!!
Και…
I am what I am !!!
Είμαι  ότι είμαι!!!

Δυο φράσεις μικρές,που όμως κρύβουν τόσα πολλά.
Δεν ξέρω πότε ακριβώς άρχισαν οι άνθρωποι να προσποιούνται κάτι που δεν είναι,δε θυμάμαι τους «παλιούς»  έτσι.
Έδειχναν ότι ήταν.
Δε ξέρω πότε ακριβώς αρχίσαμε να συμβιβαζόμαστε και να προσπαθούμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε.
Και τέλος δε ξέρω πότε αρχίσαμε να λέμε τόσα ψέματα για το τι είμαστε!!!

Εντοπίζω πως σίγουρα,όλα αυτά έχουν την τάση να συμβαίνουν μέσω των σοσιαλ.
Άνθρωποι που παρουσιάζουν έναν εαυτό πλασματικό,εικονικό και εντελώς ψεύτικο!!!
Για να ξεγελάσουν ; Για να αισθανθούν όμορφα ; Δε είμαι σίγουρη!!!
Λογικά στα σοσιαλ είσαι ότι ανεβάζεις.
Εν μέρη συμφωνώ!!!
Από την άλλη όμως ο  άνθρωπος που δε θέλει επιβεβαίωση,της ζωής του,δε θα μοιραστεί και τα πάντα στα σοσιαλ!!!
Προσωπικές στιγμές του,προβλήματα στις σχέσεις του,στα οικονομικά του κτλ.
Σίγουρα είτε έτσι είτε αλλιώς,δεν μπορείς πάντως να γνωρίζεις τα πάντα για έναν άνθρωπο  μέσω των σοσιαλ.
Έτσι ο καθένας μπορεί να περάσει ότι θέλει.Και πολλά πιθανόν να είναι ψεύτικα!!!

Όμως η ίδια τάση υπάρχει και στην πραγματική ζωή.
Η ειλικρίνεια εχει περάσει σε δεύτερη, τρίτη,ίσως και τέταρτη μοίρα.
Ακόμη και όταν ερωτηθούμε να εκφράσουμε άποψη για κάποιο θέμα.
Δεν είμαστε απόλυτα ειλικρινείς.
Είναι θέμα φόβου; Του πως θα μας κρίνει ο συνομιλητής για την άποψή μας ;
Είναι το γεγονός ότι ο κόσμος κρίνει εύκολα ; Και γιατί μας νοιάζει ; Είμαστε αυτό που είμαστε!!!! Και δε θα μας αποδεχθούν όλοι,πρέπει να το καταλάβουμε.

Έχουμε την τάση πλέον να μην δείχνουμε αυτό που πραγματικά είμαστε.
Να δείχνουμε κάτι άλλο,ίσως αυτό που θεωρούμε ότι είναι περισσότερο  κοινωνικά αποδεκτό;
Ίσως πάλι αυτό που ορίζει η «μόδα»;;
Περνώντας τα χρόνια η κοινωνία μας δείχνει μια φθίνουσα πορεία.
Δε χρειάζεται να έχεις και πολλές αρχές,δε χρειάζεται να δείχνεις και τι πραγματικά είσαι.Για την ακρίβεια μπορείς να είσαι άλλο κάθε που αλλάζει η εποχή.
Δε είναι ανάγκη να έχεις συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής.
Τα πάντα γύρω σου,φωνάζουν συμβιβασμό και συμβιβάζεσαι, γιατί αυτό είναι το σωστό .Λένε.

Είμαστε αυτό που είμαστε.
Το να κρύβεις τον χαρακτήρα σου,τα πιστεύω σου,τις απόψεις σου, δείχνει ένα και μόνο πράγμα εκτός ίσος από κόμπλεξ κατωτερότητας.
Δεν έχεις αποδεχθεί ούτε εσύ ο ίδιος τον εαυτό  σου,πας όπου σε πάνε.
Συμβιβάζεσαι για φιλίες,σχέσεις,οικογένεια.
Όμως θες πραγματικά δίπλα σου ανθρώπους που δεν αποδέχονται αυτό που εισαι ;
Τι είδους αγάπες είναι αυτές που δε σε αποδέχονται όπως ακριβώς είσαι ;
Ο κάθε άνθρωπος έχει τα στάνταρντ του,μας ταιριάζουν πορευόμαστε μαζί.
Δεν μας ταιριάζουν ; Δεν ειναι αναγκαίο να πορευθούμε μαζί.
Και οι φίλοι μας,τι είδους φίλος είναι αυτός που δε σε αποδέχεται,ακριβώς έτσι όπως είσαι;
Και τι είσαι  τελικά ; Χαμελεοντας;
Να είσαι άλλος ανάλογα  με το ποιον έχεις απέναντι σου;
Όχι!!!! Δεν έχεις λόγο!!!
Αν πάλι το κάνεις κατ’επιλογή σημαίνει,πως ούτε εσύ ξέρεις ποιος πραγματικά  είσαι.Ή ίσως είσαι και γεννημένος ψεύτης ; Είσαι κάθε φορά άλλος ; επειδή έχεις κάτι να κερδίσεις ;
Σίγουρα κάποιος λόγος υπάρχει πάντως!!!!

Εν τέλη πόσο ειλικρινής είσαι με σένα και με τους γύρω σου. Πόσο ειλικρίνεια αντέχεις από τους γύρω σου ;
Πόσο εύκολα αποδέχεσαι τους ειλικρινείς ανθρώπους ;
Τον αυθόρμητο και τον ειλικρινή,να μην τον φοβάστε. Είναι ότι είναι άλλα είναι τουλάχιστον αληθινός.
Τον πονηρό και τους ευέλικτο να φοβάστε.

Κανείς δεν ειναι τέλειος,τουλάχιστον όμως ας είναι ξεχωριστός και ειλικρινής!!!!

J.Iakovidou