Έφυγες, έμεινα…
Έφυγες, έμεινα…
Τα λόγια μου γίνανε στίχοι
για να θυμίζουν σε όλον τον κόσμο
ότι ο έρωτας μας ήταν μοναδικός…
Ήθελα να σου μιλήσω, να σου θυμίσω,
να σου πω…
Τελικά εκείνο το διάστημα δεν βγαίναν
τα λόγια από το στόμα μου…
Ήσουν παντού,
ήσουν πουθενά…
Όλες οι σκέψεις καταλήγουν
σε υγρή μορφή στο πρόσωπο μου…
Έφυγες,
Έμεινα…
Οι στίχοι γίνανε τραγούδι για να μην χαθεί
το όνομα σου από τα χείλη μου…
Έγραψα τόσα πολλά στην φυγή σου
που γίνανε βιβλίο.
Είχα πολλά να σου πω
Χάθηκες όμως
και εγώ έμεινα εδώ να σε θυμάμαι…
Kostantinos Milios