Έφη Μπούνταλη – Η πρώτη μπασίστρια στην Ελλάδα τα είπε όλα

Πως να προλογίσω την Έφη; Ναι, είναι πολύ δύσκολο να βάλεις σε λέξεις ένα αερικό, γιατί η Έφη Μπούνταλη, κατά κόσμον Efi B, είναι ακριβώς αυτό. Μια ψυχή γεννημένη για τη μουσική ή μήπως η μουσική γεννήθηκε για να εκφραστεί μέσα από την Έφη; Μια καρδιά ανοιχτή, τόσο ανοιχτή που νομίζεις πως κοιτάζοντάς την βλέπεις το άπειρο με υπόσταση. Ένα χαμόγελο δυνατό, σίγουρο, ευγενικό και συνάμα έμπνευση. Δεν ξέρω πως το κάνει αλλά όταν βρίσκεσαι κοντά της θες να γίνεις καλύτερος. Ταλέντο, πεισματάρα, ήρεμη δύναμη που αν δεις τι μπαγκάζια κουβαλάει σαν χαρακτήρας θα τρομάξεις. Δεν μπαίνει σε λέξεις η Έφη όπως δε μπαίνουν σε στεγανά τα θέλω της. Είναι η μοναδική μπασίστρια στην Ελλάδα, και περνώντας από το κόκκινο χαλί των συναδέλφων της εκείνοι χαιρετούν μουσικο-στρατιωτικά με σεβασμό. Η Έφη δεν έκρυψε τίποτα σε αυτή τη συνέντευξη και για να σας πω την αλήθεια δεν χορταίνω να τη διαβάζω ξανά και ξανά! Enjoy! She’s like the wind….

Έφη καλώς ήρθες στο female voice. Είναι χαρά μας να σε έχουμε κοντά μας. Δεν θα μπορούσα να μην ξεκινήσω με την ερώτηση πως προέκυψε η μουσική και δη το μπάσο στη ζωή σου.

Καλώς σας βρήκα Ντέμη μου και να ευχαριστήσω κιόλας πολύ για την πρόσκληση!
Αχ…πάρε ποπ κορν , κάτσε στον καναπέ αναπαυτικά και πάμε:
Η Μουσική κυκλοφορούσε μάλλον από τα γεννοφάσκια μου στο dna μου επειδή ήταν ο πάππους μου και όλα του τα αδέρφια μουσικοί!
Σε μένα πρωτοξύπνησε κάπου στα 6-7 μου!! Έπαιρνα συνέχεια τις βελόνες πλεξίματος της γιαγιάς μου και κοπανούσα τα 5κιλα Ariel της μαμάς που ήταν σε στρογγυλή συσκευασία που έμοιαζε σα ντραμς!!! Με πηρέ η μαμά γρηγορά χαμπάρι (ευτυχώς!) και για να μη τους παίρνω τα αυτιά με τα κοπανήματα αποφάσισε να μου πάρει μια κλασική κιθάρα καλυτέρα! Δε με χάλασε. Αλλά μετά από 2 μήνες βαρετότατους για μένα τότε στο ωδείο, αποφάσισα ότι μπορώ και μονή μου!! χαχαχαχχαχα..Έτσι όντως συνέχισα να τρώω ώρες πάνω στο όργανο και.. ΚΑΤΙ έκανα σιγά σιγά! Στα 13 μου πια και οντάς εκείνο τον καιρό θερμή θαυμάστρια των Duran Duran, και ειδικά του μπασίστα τους, ήθελα να τον μιμηθώ , οπότε αφαίρεσα 2 χορδές από την κιθάρα κάνοντας την «και καλά» μπάσο χαχαχα, και άρχισα να βγάζω με το αυτί τις μπασογραμμες τους!!
Αυτό κράτησε λίγο όμως, γιατί από σπόντα βρέθηκε στα χεριά μου εάν αρμόνιο με ρυθμούς και ξαφνικά …ανοίχτηκε ένας άλλος ονειρεμένος κόσμος μπροστά μου!!! Ήχοι ηλεκτρονικοί. Αυτόματοι ρυθμοί ντραμς… ερωτεύτηκα αλλού δηλαδή!!! Παρατάω το πρώτο μου «γκομενάκι» το μπάσο και μπλέκω πια και επισημά μετά το σχολείο, με την Ηχοληψία, την Μουσική Τεχνολογία και την Παραγωγή γενικότερα! Τα σπούδασα κανονικά σε σχολή και είχα και την τύχη να είμαι η πρώτη γυναικά στην Ελλάδα που δούλεψε ποτέ ως ηχολήπτρια-μουσικοτεχνολόγος σε δισκογραφικό στούντιο. Το μπάσο δε…εξαφανισμένο εντελώς από το προσκήνιο μέχρι τα 23 μου! Κάπου εκεί πούλαγε ένας φίλος ένα μπάσο και πως μου ήρθε η αναλαμπή , είπα να το πάρω! Το αφήνω πίσω από την πόρτα του υπνοδωματίου μου για 5 χρονιά!!! Μέχρι που ήρθε η ανάγκη μια μέρα να κάνουμε οντισιόν για έναν ντράμερ για μια μπάντα που θα στήναμε ,όπου υποτίθεται θα έπαιζα πλήκτρα. Και μου λέει ο Βαγγέλης ο τραγουδιστής (και άντρας μου) .Δε πιάνεις το μπάσο να συνοδεύσεις κουτσά στραβά σε κάνα 2 κομμάτια τον ντράμερ ίσα να τον ακούσουμε…Και ΑΥΤΗ ήταν η μαγική συγκυρία που με έκανε να ξαναερωτευτώ τον «1ο μου ερωτά» , με τον οποίο είμαστε πλέον αχώριστοι, κολλητοί και ευτυχισμένοι!!! Πλήκτρα έπαιξε άλλος βέβαια τελικά στη μπάντα και εγώ ανέλαβα το ρολό του μπάσου με πολύ πάθος, πείσμα , μελέτη αλλά και θράσος  και σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα ήμουν σε ένα επίπεδο που στήριζε αξιοπρεπώς θα έλεγα τη μπάντα!! 25 χρονιά μετρά…I keeping walking με το ίδιο πάθος!!

Το μπάσο, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ο μαέστρος της μπάντας αλλά και ο ατίθασος έφηβος. Γκρουβάρει, καθοδηγεί, κατευθύνει. Το όργανο τελικά συνάδει με τον παίκτη; Πως είσαι σαν χαρακτήρας;

Ναι συνάδει 100%!!! Είμαι ακριβώς αυτό! Είμαι ο άνθρωπος που δουλεύω αθόρυβα σαν το μυρμήγκι πίσω από όλες τις καταστάσεις κάνοντας τα όλα να φαίνονται σα να ‘ταν πάντα έτσι έτοιμα, ενώ άμα τα παρατήσω για λίγο, αποδιοργανώνονται όλα! Κρατάω το μηχανισμό σε κίνηση.. Έτσι και στη μουσική… το μπάσο είναι εάν όργανο που πολύς κόσμος δε μπορεί καν να καταλάβει τον ήχο του, αλλά με το που θα σταματήσει ο μπατίστας 1 sec, θα γυρίσουν όλοι και θα κοιτάξουν απορημένοι τι συνέβη.. γιατί άδειασε ξαφνικά η μουσική!! Το μπάσο είναι το όργανο που θα σε κάνει να κουνήσεις το κορμί σου άμα γκρουβάρει με ψυχή! Το μπάσο είναι αυτό που θα ορίσει το ακόρντο τελικά με μια μόνο νότα δική του…Το μπάσο είναι ο αφανής ήρωας της μουσικής. Κάπως έτσι είμαι και εγώ λοιπόν, κάνω αρκετά πράγματα στη ζωή μου , στο σπίτι μου και στις σχέσεις μου που δε φαίνονται αλλά είναι καθοριστικά και είναι αυτά που κρατάνε την όλη κατάσταση συγκροτημένη και σε τάξη!!

Η ζωή σου και η μέρα σου είναι μέσα στη μουσική. Όταν θες να ξεφύγεις από όλα τι κάνεις;

Δε θα πω το κλασικό «πάλι μουσική» ..αν και εμπλέκεται η μουσική, απλά λίγο πιο έμμεσα! Αγαπώ λοιπόν πολύ την αυτογνωσία και την αυτοβελτίωση και προσπαθώ να αποβάλλω οτιδήποτε επίκτητο στον χαρακτήρα μου και στη συμπεριφορά μου που μου έχει “φορεθεί” ουσιαστικά από το περιβάλλον μου από παιδί ακόμα, ώστε να αναδυθεί κάποια στιγμή ο πραγματικά ΔΙΚΟΣ μου εαυτός και τα πραγματικά ΔΙΚΑ μου “θέλω” πια….Επειδή θεωρώ ότι οι σκέψεις μας καθορίζουν την πραγματικότητά μας, προσπαθώ να τις “καθαρίσω” από φοβίες ή επιρροές άλλων, ώστε να είμαι ΕΓΩ υπεύθυνη για το τι θέλω να ζω και πως!…Γη αυτό μου αρέσει να στρέφομαι προς το “μέσα” μου, κάνοντας διαλογισμό με κάποιες ειδικές μουσικές και συχνότητες. Επίσης μου αρέσει πολύ το κομμάτι του ενεργειακού πεδίου του σώματος μας και μελετάω αρκετά τη σχέση του με την υγειά αλλά και το ρολό του στις σχέσεις των ανθρώπων. Επίσης αγαπώ πολύ τη γυμναστική, τη γιόγκα και είμαι και vegan / vegetarian ( τα εναλλάσσω κατά περιόδους)..εδώ και 8 χρονιά ,οπότε ασχολούμαι αρκετά με το κομμάτι της διατροφής.. προσπαθώ ουσιαστικά να ΜΗ συμβάλλω στην απάνθρωπη θανάτωση -μεταχείριση στην οποία υπόκεινται τα περισσότερα ζωάκια που φτάνουν στα πιάτα μας. ΛΑΤΡΕΥΩ όλα τα ζωάκια..& είμαι αρκετά ενεργή στο κομμάτι των αδέσποτων..

 

Ποια ήταν η πιο συγκινητική στιγμή που έχεις ζήσει στο στούντιο;

Συγκινητική στιγμή σε στούντιο σαν μπασίστρια δεν μου έρχεται αυτή τη στιγμή, είμαι άλλωστε περισσότερο του live performance, οπότε μπορώ να σου πω για το live. Η μια στιγμή ήταν όταν τελειώνοντας ένα πολύ εκρηκτικό μας live με μια μπάντα που έπαιζα τότε, ήρθε ένα κορίτσι ,μου έδωσε ένα χειρόγραφο γράμμα που είχε γράψει εκείνη τη στιγμή και έφυγε…
Όταν έκατσα να το διαβάσω, με πήραν τα κλάματα διότι μας ευχαριστούσε για την ενέργεια και την αγάπη που σκορπίσαμε από το 1ο λεπτό στο μαγαζί κάνοντας αυτό που αγαπάμε τόσο, η οποία ενέργεια την βοήθησε ατέλειωτα εκείνο το βραδύ διότι περνούσε κάτι πάρα πολύ δύσκολο και δεν έβρισκε σχεδόν λόγια να περιγράψει αυτό που είχε εισπράξει. Για μένα αυτό ήταν σαν να είχα πάρει βραβείο ΝΟΜΠΕΛ .Διότι εγώ διάλεξα τη μουσική πιο πολύ για το κομμάτι το συναυλιακό οπού θέλω να μοιράζομαι αυτά που νιώθω, και να τα σκορπάω στο κόσμο δίνοντας του ένα τρίωρο ψυχοθεραπείας σα να έχουν μόλις σηκωθεί από τον καναπέ του ψυχαναλυτή τους ξαλαφρωμένοι και ξεμπλοκαρισμένοι! Και ήρθε και μου περιέγραψε ακριβώς ΑΥΤΟ!..
Μια γενικότερη συγκίνηση με πιάνει επίσης όταν βρίσκομαι επί σκηνής παρέα με κάποια γνωστά ονόματα τα οποία κάποτε τα θαύμαζα σαν απλή ακροάτρια και ουδέποτε φανταζόμουν ότι θα βρεθώ χρόνια μετά, να παίζω παρέα τους!..

Μοιράζεσαι τη ζωή σου με το Βαγγέλη Σπανακάκη και πέραν αυτού και τις καλλιτεχνικές σου ανησυχίες. Πως μπορούν να τα βγάλουν πέρα δυο καλλιτέχνες μαζί;

χαχαχα…μα ΑΥΤΟ είναι το μυστικό της επιτυχίας…να είναι και οι 2 καλλιτέχνες!. Το ΑΝΑΠΟΔΟ είναι το δύσκολο, όταν ο ένας είναι και ο άλλος δεν έχει καμία σχέση. Δε μπορεί ΠΟΤΕ αυτός που δεν έχει τη σχέση, να κατανοήσει την κάψα και τον ερωτά που έχει ο καλλιτέχνης με την ασχολία του, βλέποντας εντελώς ανταγωνιστικά την κατάσταση, και νομίζοντας ότι αγαπάει περισσότερο την τέχνη του πάρα το σύντροφο του ενώ είναι δύο εντελώς διαφορετικές αγάπες, και μάλιστα το πάθος της τέχνης τροφοδοτεί με τον τρόπο του μετρά και το πάθος της σχέσης. Δεν είναι η παράνομη σχέση μας η τέχνη. Είναι το οξυγόνο μας, το καύσιμό μας, το φάρμακό μας και έτσι και εγώ και ο Βαγγέλης αφήνουμε άπειρο χώρο ο ένας στον άλλον, οπότε δεν ασφυκτιά ποτέ η κατάσταση .Ίσα ίσα αφού ανήκουμε στον ίδιο χώρο συμβουλευόμαστε πολύ ο ένας τον άλλον σε αποφάσεις και σε συμπεριφορές γενικά!. Είναι η άλλη οπτική μου γωνιά ο Βαγγέλης πάντα, όπως και εγώ για αυτόν!

 

Υπάρχει κάτι που έχεις μετανιώσει και κάτι που όσες φορές και να είχες την ευκαιρία θα το ξαναέκανες;

Δεν θυμάμαι τώρα κάτι που να έχω μετανιώσει , γιατί η αλήθεια όταν μου μπει κάτι στο μυαλό, προσπαθώ να το κάνω και ας φάω τα μούτρα μου, πιο πολύ για να μην έχω μετρά τον καημό ότι δε το δοκίμασα!!
Αυτό που θα ξανάκανα, θα ‘τανκ να επιλέξω σε επόμενες ζωές να ξαναείμαι μουσικός!!!

 

Πως σε αντιμετώπισαν, στην αρχή τουλάχιστον, οι συνάδελφοί σου μπασίστες; Μια γυναίκα πρέπει να αποδείξει περισσότερα από έναν άντρα στον καλλιτεχνικό κύκλο;

Θα σου πω και για το στούντιο σαν ηχολήπτρια αλλά και συναυλία σαν μπασιστρια γιατί είναι και τα δύο ανδροκρατούμενα και τα έχω βιώσει και τα δύο! Ήμουν λοιπόν φρεσκαδούρα 19 χρονών, πρώτη μου δουλειά σε στούντιο δισκογραφικό καθώς φοιτούσα παράλληλα στο πρώτο έτος ηχοληψίας. Πρώτες βάρδιες μονή μου στο πόστο και μου τυχαίνει ένας πολύ γνωστός καλλιτέχνης κρητικής μουσικής. Μπαίνει, με κοιτάει και με ρωτάει ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ο ηχολήπτης που ήξερε, τον οποίο μάλιστα αποκάλεσε μπαμπά μου, νομίζοντας ότι έχω κάτσει για λίγο στη καρεκλά ώσπου να ‘ρθει ο “μπαμπάς” μου. Του λέω ότι ΕΓΩ θα δουλέψω μαζί του και παθαίνει δέκα εγκεφαλικά. Παίρνει τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη του στούντιο, σε φάση τι μου έφερες εδώ το νηπιαγωγείο και μάλιστα ΚΟΡΙΤΣΙ όχι ΠΑΙΔΙ!! Χαχαχαα…τον καθησυχάζει λίγο ο ιδιοκτήτης και τον πείθει να βγάλει το σέσσιον μαζί μου. Τελειώνουμε μετά από ένα 8ωρο πετυχημένο τελικά, και παίρνει τηλέφωνο ξανά τον ιδιοκτήτη και του λέει…΄”Μ’ αυτήν θα με βάζεις από δω και πέρα να γραφώ, ξεχνά τον άλλον!!!”. Ήταν πολύ συγκινητικό για ένα κορίτσι 19 χρονών που μόλις ξεκινάει σε ένα τόσο ανδροκρατούμενο επάγγελμα να παίρνει αυτή την επιβεβαίωση και ηθική επιβράβευση από καταξιωμένο καλλιτέχνη του χώρου…
Στο μπάσο τώρα, έχω πέτυχει τα 2 άκρα. Έχω απολαύσει τον απολυτό θαυμασμό και αναγνώριση επίσης από πολύ μεγάλους καλλιτέχνες ακόμη και διεθνούς φήμης χάρη στα σόσιαλ μίντια πια, που έφτασαν προσωπικά στο ινμποξ μου να με συγχαίρουν και να μου δίνουν το ελεύθερο να τους ζητήσω αν χρειαστώ οτιδήποτε!! Και έχω εισπράξει και την απολυτή αμφισβήτηση από συνάδελφο που έφτασε να ψηλαφίζει τα δάχτυλα μου για κάλους και κακουχίες για να πειστεί ότι όντως παίζω μέχρι,  θεατή “και καλά γνώστη”, ο οποίος βλέποντας δύο πληκτράδες που είχαμε επί σκηνής με τη μπάντα μας τους Vinylicious, να αιτιολογεί στο φίλο του ως εξής τις παρουσίες μας: Ο ένας πληκτράς, έλεγε, είναι πληκτράς, ο άλλος πληκτράς εκτελεί χρέη μπασίστα, διότι η μπασιστρια ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ είναι γλάστρα και κάνει απλά πως παίζει!! Όταν μου το μετέφερε ο γνωστός μου που τους άκουγε, δεν πίστευα στα αυτιά μου!! Αλλά είναι λογικό γιατί στην Ελλάδα από ό,τι ξέρω νομίζω ότι έχω και πάλι την πρωτιά όσο αφορά στη γυναίκεια παρουσία στο μπάσο σε επαγγελματικό επίπεδο με γνωστούς καλλιτέχνες και σε συναυλίες και στούντιο. Δεν ξέρω πίσω στις δεκαετίες του 70-80, αλλά από το 90 και μετά νομίζω δεν υπάρχει άλλη, οπότε καταλαβαίνω την δυσπιστία τους εν μέρει. Στην πλειοψηφία όμως εισπράττω πιο πολύ αναγνώριση πάρα αμφισβήτηση..

Θέλω να μου περιγράψεις το πιο αστείο περιστατικό που σου έχει τύχει. Είτε σε στούντιο είτε σε live.

Έχω δύο πολύ αστείες φάσεις που ξεχωρίζουν. Είμαστε λοιπόν πάλι σε συναυλία με τους Vinylicious σε ένα beach bar που γινόταν Ο ΧΑΜΟΣ. Όλοι μες στη τρελή χαρά, να χορεύουν μαζί μας μέχρι τελικής πτώσης. Κάποια στιγμή έρχεται ακριβώς μπροστά μας ένα μικρό κοριτσάκι γύρω στα 7-8, φανερα ενοχλημένο από όλο αυτό που κάνουμε, μάλλον γιατί της κλέψαμε την παράσταση και δεν έπαιρνε την ανάλογη σημασία που είχε πριν, και άρχισε να μας φωνάζει πολύ επιτακτικά “σταματηστεεεεεε”…”σταματήστε τώρα όμως’!!!…και ήταν ποοοολυ νευριασμένη! Μέχρι που ήρθε η μαμά της που χόρευε τόση ώρα παραδίπλα και την πηρέ με το ζόρι από εκεί ζητώντας μας συγγνώμη!!!
Η άλλη περίπτωση ήταν με μια ροκ μπάντα που είχαμε πιο πριν αλλά εξίσου πετυχημένη, τους UPSIDE DOWN…Μας έκλεισαν λοιπόν κάτι μάνατζερ της κακιάς ώρας ένα live στη Δράμα και μάλιστα ακριβώς την προηγούμενη παίζαμε Κυπαρίσσια Μεσσηνίας!! Δηλαδή τελειώσαμε το LIVE τα ξημερώματα, μπήκαμε στο πούλμαν και διασχίσαμε όλη την Ελλάδα , φτάνοντας την επόμενη στις 7 το βραδύ στο μαγαζί. Όπου διαπιστώνουμε όμως για κακή μας τύχη ότι είναι σε ένα χωριό, έξω από τη Δράμα σε ένα μαγαζί εντελώς ΛΑΙΚΟ μέχρι πανηγυρτζίδικο. Η μπάντα μας έπαιζε Pink Floyd,…Santana …Eric Clapton. Αν το κάνεις λίγο εικόνα αυτό, να παίξουμε αυτό το ρεπερτόριο σε ΑΥΤΟ το κοινό, καταλαβαίνεις!! Νιώθαμε ότι θα φύγουμε από κει γιαουρτωμένοι, σφαγμένοι τουλάχιστον και όλα αυτά μετά από τόσες ώρες ταξιδιού!! Τι να κάνουμε, δεν είχαμε επιλογή, μας λέει ο μάνατζερ δε πειράζει τώρα παίξτε εσείς τα δικά σας και θα δούμε τι θα πουν. Με βαριά καρδιά ετοιμαζόμαστε. Άρχισε να μαζεύεται και ο κόσμος και όσο βλέπαμε τις φάτσες μας έλουζε κρύος ιδρώτας για το τι θα ακολουθήσει. Αρχίζουμε δειλά δειλά το πρόγραμμα αλλά αποφασισμένοι δε, να το κάνουμε κανονικά με ενέργεια σα να παίζαμε στο καλύτερο ροκάδικο! Και προς μεγάλη μας έκπληξη βλέπουμε ακριβώς ΤΟ ΑΝΑΠΟΔΟ…ένας κόσμος όρθιος από την αρχή, να μη καταλαβαίνουν τι παίζουμε αλλά να αρχίζουν να γουστάρουν και να σπανέ πιάτα με Pink floyd!!! Αρχίσαν και οι χαρτοπετσέτες στον αέρα μετά, βγήκαν και οι λουλουδούδες με τα πανέρια και στο τέλος έφαγα και εάν γαρύφαλλο ακριβώς ΣΤΟ ΑΝΟΙΧΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟΜΑ που δε μπορούσα να κλείσω από την έκπληξη και τη χαρά που ένιωθα. Ήταν αναμφισβήτητα εάν από τα 5 καλυτέρα live της ζωής μου από πλευράς συμμετοχής κόσμου…MUSIC UNITES PEOPLE…

Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σου έχουν δώσει και τι θα συμβούλευες εσύ τα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική;

Η καλύτερη συμβουλή που μου έχουν δώσει είναι να ονειρεύομαι μεγαλειωδώς και να προσπαθώ να ακούω την καρδιά μου και μόνο την καρδιά μου σε ΟΛΑ, να τα κάνω όλα με τη καρδιά μου, αλλιώς να μη τα κάνω γιατί δε θα έχουν επιτυχία και απήχηση.. και να μάθω να εμπιστεύομαι την έκτη μου αίσθηση, διότι το υποσυνείδητο ξέρει πολλά περισσότερα για μας από την ίδια μας τη λογική. Αυτό ισχύει ΚΑΙ από μένα λοιπόν σαν συμβουλή: Η μουσική είναι ΕΝΕΡΓΕΙΑ η οποία ρέει σα νερό ανάμεσά μας , ενώνοντας μας όλους κατά κάποιο τρόπο την ώρα που παίζουμε ή ακούμε κάτι. Αυτό με την καρδιά που με συμβούλεψαν και μένα, ισχύει ΚΑΙ για τη μουσική ! Είτε στο κομμάτι της πρωτότυπης δημιουργίας, είτε στο εκτελεστικό σε συναυλίες και στούντιο. Πρέπει να παίζουμε με την ψυχή μας, να είναι το πάθος μας αυτό!! Να αφιερώσουν ώρες να γίνουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΛΟΙ σε αυτό! Αν πηγάζει από τη ψυχή τους, θα έρθουν χρήματα στην πορεία από μονά τους. Αν υπάρχει πάθος, ο δρόμος είναι ανοιχτός προς τον ορίζοντα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση ακόμη και εκτός συνόρων γιατί το πάθος αναγνωρίζεται παντού και όταν συνδυαστεί με άρτια τεχνική έχεις ένα ανίκητο όπλο στα χεριά σου. Γίνε ο καλύτερος σε Ο,ΤΙ ΕΠΙΛΕΞΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ, Πίστεψε ότι ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ και θα είσαι σίγουρος νικητής!

Που σε βρίσκουμε το φετινό καλοκαίρι;

Το καλοκαίρι φέτος ταξίδεψα αρκετά σε συναυλίες παρέα με τον Πασχάλη και σε κάποιες με τον Λάμπη Λιβιεράτο και σε κάποιες άλλες με τον Θάνο Καλλίρη. Έχω μια συνεχόμενη συνεργασία με όλους αυτούς χρονιά τώρα , αλλά σποραδικά και σε σπαστά διαστήματα, οπότε έχω την πολυτέλεια να κάνω κι άλλες συνεργασίες που με βρίσκουν κατά καιρούς. Φέτος για το χειμώνα, εκτός από αυτά τα ονόματα, ενδέχεται να προστεθούν αλλά δύο που είμαστε σε συζητήσεις και ίσως στηθεί ξανά ένα πάρτυ band σαν τους GAZOZA που είχα στήσει το 2016 και είχαμε φτάσει στους φιναλίστ στα live τους. Αλλά είναι όλα ακόμη ρευστά.
Προέχει να ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ στην υγειά μας και την σωματική αλλά και την ψυχική και όλα θα γίνουν!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ντέμη μου για την πρόσκληση, ήταν τιμή μου να βρεθώ στο female voice! Σε θαυμάζω άπειρα και σένα να ξέρεις γιατί έχεις αυτό που συμβούλευα τα παιδιά πριν ..ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ για αυτό έχεις και τόση απήχηση στον κόσμο και είσαι τόσο αγαπητή γιατί είσαι Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ!!

Εύχομαι σε όλους τα καλυτέρα, να έχουν πάντα θετική σκέψη αλλά και κριτική συνάμα! Καλή συνέχεια ,μην πτοείστε.. τα καλυτέρα έρχονται!

Έφη σε ευχαριστώ προσωπικά και για τη συνέντευξη και για αυτό που είσαι!

βρείτε την ‘Εφη Μπούνταλη ΕΔΩ στο FB και ΕΔΩ στο INSTA