Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής
΄Είναι σαν να παίζει το ραδιόφωνο με πολλά παράσιτα, ενώ εσύ προσπαθείς να ακούσεις τι συμβαίνει”
Η Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής είναι μια νευρο-αναπτυξιακή διαταραχή που τη συναντάμε όλο και πιο συχνά στα παιδιά μας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η διάγνωση γίνεται μεταξύ 4-7 ετών από διεπιστημονική ομάδα και για να είναι έγκυρη θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί σε κάποιο δημόσιο φορέα. (ΚΕΔΔΥ, δημόσια νοσοκομεία, Κέντρα Ψυχικής Υγείας).
Η ελλειμματική προσοχή συναντάται συχνότερα σε αγόρια με αναλογία 3:1
Συνήθως υπάρχει συννοσηρότητα της ελλειμματικής προσοχής με άλλες διαταραχές όπως: Μαθησιακές δυσκολίες, αναπτυξιακές δυσκολίες, διαταραχές εναντιωματικής συμπεριφοράς-διαγωγής, διαταραχές άγχους-συναισθήματος.
Οι αίτιες ακόμα δεν είναι απόλυτα σαφείς. Οι απόψεις που κυριαρχούν είναι αφενός ότι η διαταραχή είναι κληρονομική, αφετέρου ότι ο εγκέφαλος αυτών των παιδιών παρουσιάζει διαφορές με εκείνων των συνομήλικων τους στη δομή, το μεταβολισμό και στη λειτουργία συγκεκριμένων περιοχών.
Η Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής μπορεί να συνυπάρχει με υπερκινητικότητα ή διάσπαση προσοχής ή παρορμητικότητα, κάποιες φορές μπορεί να συνυπάρχει και με όλα μαζί.
Κάποια συμπτώματα για την υπερκινητικότητα είναι όταν το παιδί:
-Φεύγει συχνά από τη θέση του ή το θρανίο
-Τρέχει ή σκαρφαλώνει συνεχώς
-Δεν προσέχει τα παιχνίδια του και τα καταστρέφει
-Δυσκολεύεται στα ομαδικά παιχνίδια και δεν μπορεί να συγκρατεί κανόνες
Κάποια συμπτώματα για την διάσπαση προσοχής είναι όταν το παιδί:
-Δείχνει να μην ακούει
-Κάνει βιαστικά λάθη
-Χάνει και ξεχνάει βιβλία-εργασίες
-Έχει συχνά ατυχήματα
Τέλος, κάποια συμπτώματα για την παρορμητικότητα είναι όταν το παιδί:
-Δεν σκέφτεται πριν ενεργήσει
-Διακόπτει ή αναβάλλει συζητήσεις και δραστηριότητες
– Ο λόγος του έχει γραμματικά και συντακτικά λάθη
Για να χαρακτηρίσουμε κάποιο παιδί με Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής θα πρέπει τα συμπτώματα να παρουσιάζονται τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι. Παρακάτω ακολουθούν κάποιες γενικές οδηγίες για γονείς χωρίς να ξεχνάμε βέβαια ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και ξεχωριστό.
Οδηγίες προς γονείς:
– Η σταθερή πορεία αντιμετώπισης και συμπεριφοράς και από τους δυο γονείς είναι καθοριστική
-Θέστε σαφή όρια και κανόνες.
-Επαινείτε τη συγκεκριμένη λειτουργική συμπεριφορά
– Εστιάστε στην επιθυμητή συμπεριφορά και όχι σε αυτήν που θέλετε να σταματήσει
– Οι τιμωρίες πρέπει να είναι άμεσες και να διατυπώνονται με ήρεμο και κατανοητό τρόπο
– Οι απαιτήσεις σας πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στις δυνατότητες του παιδιού σας και όχι στις δικές σας
– Ενισχύστε τον επικοινωνιακό τομέα
– Το ωράριο του ύπνου και της διατροφής να είναι σταθερό.(Ρουτίνα)
– Αναθέστε του δουλείες στο σπίτι( λίστα με ψώνια στο soupermarket, επιλογή των ρούχων από το προηγούμενο βράδυ, προετοιμασία τσάντας)
– Οργανώστε το δωμάτιο (postit, πίνακας ανακοινώσεων)
-Ο χώρος της μελέτης να είναι συγκεκριμένος και μεγάλος και να τοποθετείται μόνο ένα μάθημα τη φορά
– Η μελέτη στο σπίτι να είναι οργανωμένη και γεμάτη διαλείμματα που έχουν συμφωνηθεί με τα παιδιά
– Να υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος μελέτης
– Να συμμετέχει σε εξωσχολικές ομαδικές δραστηριότητες που θα μπορεί να εκτονώνεται φυσικά
Η Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής παρουσιάζει αυξητικές τάσεις και είναι μια διαταραχή που διερευνάται συνέχεια. Οι γονείς για να βοηθήσουν αποτελεσματικά πρέπει να απενοχοποιηθούν για τη δυσκολία και να την αποδεχτούν, άλλωστε η διαταραχή αυτή ακολουθεί το άτομο και στην ενήλικη ζωή.
ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΩΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΙΠΗΣ ΓΟΝΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ Η ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!
Παπαδοπούλου Ειρήνη
https://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.gr/