Δέσποινα Ραφαήλ : ” Θα ήθελα μία συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα”
Τι να πω για να σας γνωρίσω τη Δέσποινα Ραφαήλ; Ένα νέο πλάσμα γεμάτο αισιοδοξία, με το τραγούδι στη ζωή της να υπάρχει πάντα. Γνήσια λαϊκή τραγουδίστρια της νέας γενιάς ή αλλιώς το νέο αίμα στο λαϊκό τραγούδι. Μέσα από λίγες ερωτήσεις τα είπε όλα. Απολαύστε τη!
1. Αγαπητή μας Δέσποινα, πώς μπήκε στη ζωή σου η μουσική και το τραγούδι;
Η μουσική και το τραγούδι υπήρχαν πάντα στη ζωή μου · από τότε, δηλαδή, που απέκτησα συνείδηση του εαυτού μου και της γύρω πραγματικότητας. Ήταν και εξακολουθούν να είναι για μένα μία έμφυτη ανάγκη έκφρασης.
Παρόλα αυτά, όσο ήμουν ακόμη στο σχολείο, δε σκεφτόμουν να γίνω επαγγελματίας τραγουδίστρια. Ο στόχος μου ήταν οι φιλολογικές σπουδές, όπως και έγινε. Παράλληλα όμως με αυτές, “φώλιασε” μέσα μου η επιθυμία και εν τέλει η απόφαση να ασχοληθώ σοβαρά με τη μουσική. Ήταν κάτι που ήρθε εντελώς φυσικά και αυθόρμητα, χωρίς πολλή σκέψη.
2. Το λαϊκό μονοπάτι πώς το επέλεξες;
Σημαντικό ρόλο στην επιλογή μου έπαιξαν τα ακούσματα που απέκτησα από το σπίτι μου, τα οποία
ήταν κυρίως λαϊκά: Τσιτσάνης, Καλδάρας, Μητσάκης, Ζαμπέτας, Χατζηδάκις, Θεοδωράκης,
Κουγιουμτζής, Λοΐζος, Σπανός… Αγάπησα πολύ τις πηγαίες μελωδίες, τα αριστοτεχνικά παιξίματα
των μπουζουκιών, τον απλό, αλλά πυκνό σε νόημα στίχο που αφηγείται και εκφράζει κάθε πτυχή
της ανθρώπινης ζωής, τις αξεπέραστες ερμηνείες τραγουδιστριών και τραγουδιστών, όπως εκείνες
της Μαρίκας Νίνου, της Καίτης Γκρέυ, της Πόλυς Πάνου, της Βίκυς Μοσχολιού, του Γρηγόρη
Μπιθικώτση και αργότερα του Γιώργου Νταλάρα, του Μανώλη Μητσιά, της Χαρούλας Αλεξίου,
του Δημήτρη Μητροπάνου και άλλων πολλών. Σύντομα, λοιπόν, συνειδητοποίησα ότι οι ρίζες μου,
η ταυτότητά μου, το αίμα μου είναι κατά βάση το λαϊκό τραγούδι. Πιστεύω ότι μέσω αυτού η ψυχή
μου βρίσκει τον καταλληλότερο τρόπο έκφρασής της. Παρ’ όλα αυτά, κάτι τέτοιο δε σημαίνει ότι
σταματώ να πειραματίζομαι ή ότι δεν είμαι ανοιχτή σε άλλα είδη, οπτικές ή προσεγγίσεις, τα οποία
θεωρώ ότι θα μου ταίριαζαν και θα ανταποκρίνονταν στην προσωπική μου αισθητική.
3. Θεωρείς πως σε μια εποχή που χοροστατεί η τράπ το λαϊκό τραγούδι μπορεί να αναδειχθεί;
Καταρχήν την τράπ δεν τη θεωρώ καν μουσική. Θα τη χαρακτήριζα ως ένα “υπο – είδος” που έχει ως
μοναδικό στόχο την πρόκληση και την αναπαραγωγή βίαιων, παραπλανητικών και σεξιστικών
προτύπων. Έστω πάρα πολλοί από εμάς – θέλω να πιστεύω – καταλαβαίνουμε πως η μουσική δεν
είναι και δεν μπορεί να είναι κάτι τέτοιο. Η φύση της μουσικής, όπως επίσης και του λόγου που
περιέχει μέσα του ένα τραγούδι, οφείλει να είναι ευγενής, ώστε να προκαλεί και ευγενικά,
ανθρώπινα συναισθήματα στον ακροατή · όχι εξαγρίωση.
Σε γενικές γραμμές, πάντως, ξέχωρα από τον ρόλο που μπορεί να έχει παίξει η τράπ, φαίνεται ότι
το λαϊκό τραγούδι δεν έχει πια την απήχηση και την προβολή που είχε κάποτε, αν και υπάρχουν
αρκετοί συνθέτες, οι οποίοι εξακολουθούν να το στηρίζουν και να γράφουν λαϊκά τραγούδια.
Παρ’ όλα αυτά, δεν παύω να πιστεύω ότι το καλό και το ποιοτικό, μπορεί να αργεί, αλλά στο τέλος
ξεχωρίζει και παραμένει. Εμπιστεύομαι το κριτήριο του κόσμου, γιατί θεωρώ ότι αν ένα τραγούδι
αξίζει πραγματικά, αυτός θα το εκτιμήσει και θα το αγκαλιάσει, εφόσον του δοθεί η ευκαιρία να το
γνωρίσει. Επίσης, με κρατάει αισιόδοξη το γεγονός ότι άνθρωποι της γενιάς μου, αλλά και πολύ
μικρότεροι σε ηλικία στρέφονται προς τη μελέτη του λαϊκού και του παραδοσιακού τραγουδιού και
κάνουν σπουδές πάνω σε αυτό. Υπάρχουν ήδη θαυμάσιες τραγουδίστριες, θαυμάσιοι τραγουδιστές
και μουσικοί που το υπηρετούν άξια και σίγουρα θα υπάρξουν και άλλοι. Ας μην ξεχνάμε ότι όλα
στη ζωή είναι κύκλος. Τα πράγματα γυρίζουν, αλλάζουν. Φτάνει μόνο να το θέλουμε και εμείς
πραγματικά και να υποστηρίζουμε τις επιλογές μας μέχρι τέλους.
4. Τι είναι για εσένα το τραγούδι;
Είναι σκέψη, λόγος, αφήγηση. Είναι μυαλό και καρδιά. Είναι πόνος, χαρά, λύτρωση, παρηγοριά,
συντροφιά, ανάσα, ζωή. Η ευγενέστερη μορφή έκφρασης.
5. Θεωρείς πως τα social media μπορούν να βοηθήσουν έναν νέο καλλιτέχνη;
Αν και – κατά τη γνώμη μου – το ραδιόφωνο και η τηλεόραση εξακολουθούν να αποτελούν τα
ισχυρότερα μέσα προώθησης, ενημέρωσης και ροής της πληροφορίας, παρατηρώ ότι και τα social
media, όχι μόνο έχουν αποκτήσει μεγάλη δύναμη τα τελευταία χρόνια, αλλά ουσιαστικά “δε
νοείται” καλλιτέχνης – καταξιωμένος ή μη – να μη διαθέτει τουλάχιστον έναν λογαριασμό σε κάποιο
από αυτά.
Επομένως, ειδικά για έναν νεοεμφανιζόμενο ή μία νεοεμφανιζόμενη είναι απαραίτητα για
την παρουσίαση του υλικού τους, όπως επίσης και ένας εύκολα προσιτός τρόπος για να το
επικοινωνήσουν στο ευρύ κοινό. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι τα social media είναι από μόνα τους
επαρκή. Η καλλιτεχνία γενικότερα και το επάγγελμα του τραγουδιστή, εν προκειμένω, είναι μία
δουλειά που απαιτεί διαρκή κόπο, αφοσίωση, επιμονή, ζωντανή επαφή με τους ακροατές και
ακριβές, προσεκτικές, συνετές επιλογές.
6. Η επιτυχία ή η αποτυχία σε τρομάζουν;
Εξαρτάται πώς τις ορίζει ο καθένας. Το σίγουρο πάντως είναι ότι και οι δύο δεν είναι έννοιες
μονοδιάστατες. Διακρίνω ότι υπάρχουν δύο ειδών επιτυχίες: η υγιής και η τοξική. Υγιής επιτυχία για
μένα είναι να κατακτάς τους στόχους που θέτεις σταδιακά, χωρίς απότομες, μη εύκολα διαχειρίσιμες
μεταβάσεις, έχοντας ως πυξίδα τα δικά σου θέλω και την αποδοχή της μοναδικότητάς σου. Αυτή η
επιτυχία, αν και απαιτεί πολύ χρόνο και υπομονή για να τη φτάσεις, νομίζω είναι κaι εκείνη που
οδηγεί στην ολοκλήρωση, στην ανακάλυψη του εαυτού και την ισορροπία. Η τοξική επιτυχία, όμως,
είναι αυτή που με τρομάζει περισσότερο και από την ίδια την αποτυχία, αφού στην περίπτωση αυτή
πείθεσαι και πιέζεσαι να προχωρήσεις με γνώμονα κάποια πρότυπα, τα οποία ναι μεν μπορεί να
είναι στη μόδα, εσένα δε να μη σου ταιριάζουν και στην τελική, όχι μόνο να σε οδηγήσουν σε λάθος
μονοπάτια, αλλά επίσης να διαστρεβλώσουν την προσωπικότητά σου · να σε κάνουν δηλαδή
κάποιον που στην ουσία δεν είσαι. Κάτι τέτοιο φαντάζει εφιαλτικό. Σχετικά με την αποτυχία κάθε
αυτή, νομίζω ότι πάντα υπάρχει το ενδεχόμενο τα σχέδιά μας να μην πάνε όπως τα υπολογίζαμε και
ο τελικός και μεγαλύτερός μας στόχος να μην επιτευχθεί. Το μόνο σίγουρο, όμως, είναι ότι
προσπαθήσαμε και απολαύσαμε τη διαδρομή του ταξιδιού. Κάθε τέλος είναι και μια αρχή, ένας νέος
δρόμος για κάτι καλύτερο και ενδεχομένως πιο ωφέλιμο για εμάς.
7. Ποιος είναι ο αγαπημένος σου καλλιτέχνης που θα ήθελες να συνεργαστείς;
Θα ήταν ευλογία και τιμή για μένα μία συνεργασία με τον Γιώργο Νταλάρα. Πιστεύω ότι εκτός από
κορυφαίος ερμηνευτής, αποτελούσε, αποτελεί και θα αποτελεί πάντα πρότυπο εργατικότητας και
φωτεινό παράδειγμα επαγγελματία για όλους τους τραγουδιστές και τις τραγουδίστριες. Εύχομαι να
με αξιώσει κάποια στιγμή η ζωή να δουλέψω μαζί του. Έχει να με διδάξει πολλά.
8. Τα “Μικρά καλοκαίρια” είναι η νέα σου δουλειά. Πες μας λίγα λόγια για αυτήν.
Τα “Μικρά καλοκαίρια” αποτελούν το πρώτο μου προσωπικό άλμπουμ. Είναι ένας δίσκος με δέκα τραγούδια, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι αμιγώς λαϊκά, ενώ κάποια άλλα πιο έντεχνου ύφους. Τη μουσική όλων των κομματιών υπογράφει ο χαρισματικός συνθέτης και σταθερός μου πλέον συνεργάτης Βαγγέλης Μαχαίρας, ενώ τους στίχους οι : Μιχάλης Αβατάγγελος, Γιώργος Αθανασόπουλος, Βίκυ Γεροθόδωρου, Γιώργος Γκώνιας, Τασία Δικοπούλου, Δημήτρης Λέντζος, Εβίτα Σκουρλέτη, Σταύρος Σταύρου και Κατερίνα Τσιρίδου. Αισθάνομαι πραγματικά πολύ τυχερή που στην πρώτη μου προσωπική δισκογραφική δουλειά, είχα την τιμή να συνεργαστώ με τους συγκεκριμένους ανθρώπους. Τους ευχαριστώ έναν – έναν ξεχωριστά για την εμπιστοσύνη και τη γενναιοδωρία τους. Εύχομαι να αγαπήσετε και να αγκαλιάσετε τα τραγούδια αυτά, όπως τα αγαπήσαμε εμείς και παραπάνω. Το άλμπουμ κυκλοφορεί επίσημα από την Fm Records σε όλες τις ψηφιακές, μουσικές πλατφόρμες, ενώ είναι επίσης διαθέσιμο και ως φυσικό προϊόν.
9. Το μέλλον πώς θα ήταν ιδανικό για εσένα;
Να είμαι γερή, να μπορώ να πραγματοποιώ τα όνειρά μου, να ζω ήρεμα και αρμονικά ανάμεσα σε
ανθρώπους που με αγαπούν και που αγαπώ, να ταξιδεύω συχνότερα. Να καταφέρνω πάντα να
απολαμβάνω στο έπακρο την κάθε στιγμή της επαγγελματικής και της προσωπικής μου ζωής. Να
λέω ωραία τραγούδια και να κάνω όμορφες συνεργασίες με καλλιτέχνες που θαυμάζω και εκτιμώ.
Δέσποινα Ραφαήλ σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και σου εύχομαι κάθε επιτυχία.
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συζήτηση! Να είμαστε όλοι καλά και να ονειρευόμαστε…
Links:
1) Το άλμπουμ “Μικρά καλοκαίρια” το βρίσκετε εδώ: https://orcd.co/mikrakalokairia
2) Facebook: https://www.facebook.com/despinarafail/
3) Instagram: https://www.instagram.com/despoina.rafail_official/
4) Youtube channel: https://www.youtube.com/channel/UCZks1TJIHhhTCMTcQTHLIwA
5) Spotify: https://open.spotify.com/artist/6cSarEz2Sr916nWK23NlM3?si=0Hq-wU7IRpOybBqdWlPuog
Φωτογραφίες : Μάκρας Μάριος
Συνέντευξη με τη Δέσποινα Ραφαήλ
Της Βαλεντίνης Καλουμένου
