Δεν είναι ποτέ αργά … (να συνειδητοποιήσεις ότι αξίζεις περισσότερα).  

Όταν ψάχνεις την ευτυχία δεν είναι ποτέ αργά , μπορεί να κάνεις λάθη , χιλιάδες  λάθη όμως δεν είναι ποτέ αργά να σκεϕτείς το δικό σου καλό.

Δεν είναι ποτέ αργά να κάνεις την αλλαγή , οι δείκτες του ρολογιού θα δείχνουν πάντα ότι είναι η σωστή ώρα , η στιγμή που θα καταλάβεις , θα κατανοήσεις ότι αξίζεις κάτι καλύτερο,το καλύτερο.

Πολλοί , συχνά , αυτοκατηγορούνται γιατί δεν κατάλαβαν αμέσως πως η κατάσταση ,η οποιαδήποτε κατάσταση , ήταν αϕόρητη ,  δεν κατανοούν το πώς συνέβη και άντεξαν τόσο πολύ πριν αντιδράσουν.

Πρέπει να λάβουμε υπ όψιν ότι ο εγκέϕαλός μας , ειδικά  η περιοχή που συνδέεται με τα συναισθήματα , είναι ιδιαίτερα  «απρόθυμη» στις αλλαγές , συνεπώς είναι ϕυσιολογικό να λέμε :
« προσπάθησε να αντέξεις λίγο ακόμα» , «θα ϕτιάξουν τα πράγματα» .

Όταν όμως περνά ο χρόνος και δεν αλλάζει τίποτα , η αίσθηση της δυστυχίας παραμένει ίδια , τότε είναι καιρός που πρέπει να πεις στον εαυτό σου: «αξίζω κάτι καλύτερο». Αξίζουμε , πάνω απ’ όλα να ξανακατακτήσουμε την ηρεμία μας.  Σκεϕτείτε το.

Δεν είναι ποτέ αργά να είμαστε ευτυχισμένοι.

Η λέξη «αργά».

Είναι αργά όταν χάνουμε λόγω αργοπορίας ένα ραντεβού , όταν ξεχνάμε το μάτι της κουζίνας ανοιχτό με την κατσαρόλα επάνω.

Όταν είναι αργά , δεν υπάρχει τρόπος να γυρίσουμε πίσω τον χρόνο .

Όταν όμως μιλάμε για την ζωή , την δική μας ζωή , η λέξη «αργά» δεν υϕίσταται , στην αναζήτηση της ευτυχίας αυτή η λέξη δεν υπάρχει . Είναι πάντα η σωστή στιγμή για την αναζήτηση της ευτυχίας.

Είναι ο ϕόβος το ϕράγμα που , σε πολλές περιπτώσεις , δεν επιτρέπει την αναζήτηση-κατάκτηση της ευτυχίας ή τουλάχιστον να πλησιάσουμε αυτό που ονειρευόμαστε , αυτό που βρίσκεται  μερικά βήματα από την προσωπική μας …comfort zone.

 Ένα πράγμα που κάνουμε συχνά  , χωρίς να το συνειδητοποιούμε , είναι να καμουϕλάρουμε τον ϕόβο με την παράδοσή  μας : «είναι ότι έχω στη διάθεσή μου» ,  «πρέπει να το υπομείνω» , «αν το αϕήσω ίσως είμαι χειρότερα» .

Είμαστε τόσο συνηθισμένοι  να κρύβουμε τον ϕόβο ώστε να μένουμε παγιδευμένοι σε αυτόν  , γιατί απλά έχουμε «παραδοθεί».  Όποιος παραδίνεται και σταματά να αγωνίζεται είναι καταδικασμένος σε μια αργή δυστυχία που οδηγεί σε μια κρυϕή και ανυπόϕορη αυτοκαταπίεση .

Ο ϕόβος στην πραγματικότητα είναι μια αίσθηση συναγερμού όταν βρεθούμε μπροστά σε κάποιον κίνδυνο. Είναι λάθος να κρύψουμε να μην ακούσουμε να παραβλέψουμε αυτό το συναίσθημα  , χρειάζεται να το καταλάβουμε να το δουλέψουμε και στο τέλος να δράσουμε με τον σωστό τρόπο.

Δεν πρέπει να έχουμε «τον ϕόβο του ϕόβου» είναι σημαντικό να μάθουμε να τον αναγνωρίζουμε να τον ακούμε γιατί είναι ένα ξεκάθαρο σημάδι ανησυχίας και άσχημης εσωτερικής διάθεσης.

Είπαμε η λέξη «αργά» δεν μπορεί και δεν πρέπει να εϕαρμόζεται στην ευτυχία  ή στην αναζήτηση της , γνωρίζουμε ακόμα πως ο ϕόβος είναι ένα μήνυμα που προειδοποιεί όταν δεν είμαστε καλά και όταν η κατάσταση που βιώνουμε είναι αϕόρητη.

Και γιατί δεν αντιδρούμε ;; Το να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε τον ϕόβο , το να εντοπίσουμε  τις ανασϕάλειες θα μας επιτρέψει να απελευθερωθούμε από όλες τις ϕοβίες που δεν μας επιτρέπουν να προχωρήσουμε ως προσωπικότητες.

Σε αυτό το σημείο ,πιθανόν , βιώνετε μια περίπλοκη ϕάση της ζωής σας , δουλειά , οικογένεια , αγάπη , προσωπικές καταστάσεις. Μερικές ϕορές μικρές αλλαγές οδηγούν σε μεγάλα αποτελέσματα , για αυτόν το λόγο , οϕείλουμε να βρούμε λύσεις σε τούτες τις περίπλοκες  δυσκολίες που μας πνίγουν , που μας κλέβουν ενέργεια και αισιοδοξία.

Η λύση , σε πολλές περιπτώσεις, βρίσκεται στη δράση , να ξεπεράσουμε την γραμμή της ϕοβίας για την comfort zone , την ακινησία  και πάνω απ’ όλα σκέψεις όπως : «το δικό μου τρένο πέρασε»  ή «τώρα πια είναι αργά».

Η καλύτερη στιγμή , η δική σας στιγμή είναι ΤΩΡΑ.

Η ικανοποίηση της μεγάλης απόϕασης

Ο ϕόβος μας συντροϕεύει πάντα , ιδιαίτερα όταν αποϕασίζουμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα , την αλλαγή που θα μας αϕήσει αρκετά στην …πλάτη.  Δεν γνωρίζουμε τι θα βρούμε ή αν αυτό που κάνουμε θα έχει αίσιο τέλος . Ο ϕόβος θα είναι ένας αχώριστος …ϕίλος.   Τέλος , σε αυτή την περίπτωση , πρόκειται για ένα ϕόβο γεμάτο ελπίδα , γιατί είναι όλα νέα , καινούργια και γιατί , επιτέλους , παίρνουμε στα χέρια τη ζωή μας.

Να κάνουμε το μεγάλο βήμα είναι εμπειρία , είναι πλούτος .

Δεν είναι ποτέ πολύ αργά . Ο καθένας από εμάς αξίζει το καλύτερο , σε κάθε στιγμή της ζωής , αν περιμένουμε οι άλλοι να μας το προσϕέρουν …αλίμονό μας , αξίζει τον κόπο να το πάρουμε με τις δικές μας δυνάμεις.

Έχετε το κουράγιο;;;;

Γιάννης Ποταμούσης