Χριστίνα Κουλουμπή :”Το παραμύθι χωρίς όνομα μιλά στη ψυχή”
Η Χριστίνα Κουλουμπή γεννήθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και παράλληλα στη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου, όπου αρίστευσε. Έχει σπουδάσει χορό, πιάνο και τραγούδι.
Επιμέλεια συνέντευξης; Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Η Χριστίνα Κουλουμπή είναι μία ταλαντούχα ηθοποιός που την έχουμε αγαπήσει μέσα από πολλά σήριαλ της ελληνικής τηλεόρασης. Αυτό που πολλοί δεν ξέρουν είναι ότι είναι η λατρεμένη κόρη της Κάρμεν Ρουγγέρη. Μαμά και κόρη κινούνται στον ίδιο επαγγελματικό χώρο, έχουν συνεργαστεί αρκετές φορές και η σχέση που τις δένει είναι πολύ δυνατή!
Είναι ιδρυτικό μέλος τηε θεατρικής ομάδας “Ρακοσυλλέκτες” της Κάρμεν Ρουγγέρη. Ως ηθοποιός συνεργάζεται με το Εθνικό θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή και το Ελεύθερο θέατρο.
Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» είναι ένα υπέροχο, έργο της Πηνελόπης Δέλτα που αν και γράφτηκε 100 χρόνια πριν, παραμένει διαχρονικό και επίκαιρο που συνεπαίρνει μικρούς και μεγάλους.
Τ ο έργο, με αξίες και ηθικούς κανόνες, είναι γεμάτο «θησαυρούς», που το παιδί καλείται να ανακαλύψει.
Καλησπέρα σας, και καλωσορίσατε στην σελίδα μας.
Θα θέλατε να μας πείτε λίγα πράγματα για εσάς, ώστε να σας γνωρίσουν καλύτερα οι αναγνώστες μας; Πως προέκυψε το θέατρο και η σκηνοθεσία στην ζωή σας;
Γεννήθηκα ,αναπτύχθηκα και ενηλικιώθηκα μέσα στο θέατρο!Οι γονείς μου,ο Ανδρέας Κουλουμπής και η Κάρμεν Ρουγγέρη,επαγγελματίες καλλιτέχνες και οι δυο,μου πρόσφεραν ‘αφθονα ερεθίσματα μέσα από την εργασία τους,την αδιάκοπη προετοιμασία που απαιτούν τα επαγγέλματα αυτά!Δεν είναι εύκολο να αγωνίζεσαι με τα πόδια σθεναρά κάτω στην γη και να κοιτάς ταυτόχρονα γεμάτος όνειρα τον ουρανό.Αυτόν τον καθημερινό μόχθο αγάπησα ,από αυτούς εμπνέυστηκα !Θάυμασα την δύναμη και την τόλμη να υπερασπίζονται την Τέχνη τους μέσα από αντιξοότητες και δυσκολίες,σε μια κοινωνία που -δεν το έχει συνειδητοποιήσει-η μοναδική της ελπίδα είναι η Τέχνη.Αυτό το κοινό μας όραμα με κάνει να ασχολούμαι με το θέατρο ,και ειδικά με το θέατρο για τα παιδιά!Μέσα από την σκηνοθεσία μπορώ να έχω μια σφαίρική κατέυθυνση της ποιότητας που επιδιώκουμε σαν ‘’Παιδική σκηνή Κάρμεν Ρουγγέρη’’κι είμαι ευγνώμων για αυτό το δώρο!
Φέτος σκηνοθετείτε την παράσταση Παραμύθι χωρίς όνομα μαζί με τη Κάρμεν Ρουγγέρη.Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την εμπειρία αυτή;
Τα τελευταία χρόνια ,εμπλέκομαι ακόμα πιο ουσιαστικά στην σκηνοθεσία δίπλα στην λατρεμένη μου Κάρμεν ,την πρώτη μου δασκάλα ,την μαμα μου.Το ‘’Παραμύθι χωρίς όνομα ‘’είναι η μεταφορά από το πασίγνωστο μυθιστόρημα της Πηνελόπης Δέλτα σε θεατρικό!Είναι ένα τολμήρό διαχρονικό έργο που -μέσα από το χιούμορ,την ελαφράδα και τον απίστευτο ρυθμό -μας αποκαλύπτει την ανθρώπινη φύση και τις αντίρροπες δυνάμεις που παλέυουν για το ποια θα υπερισχύσει.Ναι,κυβερνά ο βασιλιάς Αστόχαστος με την βασίλισσα Παλάβω αλλά ο γιος τους ο πρίγκηπας Συνετός παίρνει την σκυτάλη και συντροφιά με την Γνώση και την Φρονηση καταφέρνει την ανασύσταση του ρημαγμένου βασιλείου.
Αυτό που καθόρισε την οπτική μας,ηταν το σκηνικό!Η έμπνευση ήρθε από την αποθήκη του σπιτιού μου κι ένα παιχνίδι με κυβάκια -που έχτιζα παλάτια και καλύβες με αυτό όταν ήμουν μικρή.Ναι,η παράσταση μας,σαν ένα τεράστιο παιχνίδι με κύβους θα αναδείκνυε τα βαθιά μηνύματα χωρίς σοβαροφάνεια,με παιχνιδιάρικο τρόπο!Συμφωνήσαμε απόλυτα με την Κάρμεν αυτή η αίσθηση του παιχνιδιού να διαπνέει όλη την παράσταση και ζητήσαμε από τον άξιο συνεργάτη μας(σαν δέυτερο αδερφό για μένα)Πέτρο Γάλλια ,να κινήσει ανάλαφρα με τις χορογραφίες την αέναη μεταμόρφωση του σκηνικού χώρου από τους ίδιους τους ηθοποιούς!Η μουσική(του Αντώνη Δελαπόρτα)έχει την αθωότητα του παιχνιδιού στην γειτονιά όπως γινόταν παλιότερα και οι στίχοι(του Ανδρέα Κουλουμπή )συμπληρώνουν με μαεστρία την ατμόσφαιρα του παραμυθιού!
To έργο επίκαιρο όσο ποτέ, εκφράζει μια κραυγή αγωνίας της ζωής, σχολιάζοντας τα υψηλά ιδανικά και αξίες.Εσείς πως τοποθετείστε πάνω σε αυτό;
Το συγκεκριμένο έργο (μεταφορά στο θέατρο του ομώνυμου μυθιστορήματος της Πηνελόπης Δέλτα που δεν θα έπρεπε να λείπει από καμμιά βιβλιοθήκη)είναι διαχρονικό ακριβώς επειδή παρουσιάζει την εξουσία ,την διαφθορά και την δυσκολία των ανθρώπων να φέρονται σωστά με γνώμονα την δικαιοσύνη ,την φρόνηση,την γνώση την πνευματικότητα .Το ελπιδοφόρο βέβαια είναι ότι στο τέλος,μετά από αρκετές θυσίες,το καλό νικά !Εχουμε ανάγκη από θετικά πρότυπα που βγαίνουν μετά από αγώνα νικητές κι αυτό συμβαίνει στο σοφό αυτό παραμύθι!
Στο παραμύθι χωρίς όνομα ζούμε Κάτι ανάλογο με αυτά που βιώνουμε τώρα,μιας και η πανδημία του Covid-19 έφερε τα πάνω-κάτω στη ζωή μας.Τι σας άφησε η πανδημία;
Η πανδημία με έκανε πιο δυνατή και περισσότερο υπέυθυνη !Συνειδητοποίησα ότι δεν μας χρωστά η ζωή..Τίποτα δεν είναι δεδομένο,κάθε μέρα που περνά είναι ένα δώρο που έχει ύψιστη σημασία να το αξιοποιούμε!
Η σκηνογραφία τα κουστούμια είναι δικά σας.Ποσες ώρες περάσατε για βγει αυτό το αψεγάδιαστο αποτέλεσμα;
Το δημιουργικό μου ταξίδι ξεκινά αρκετούς μήνες πριν την έναρξη της χειμωνιάτικης θεατρικής σεζόν.Για να βγεί η δουλειά όπως ονειρέυομαι ,χρειάζεται ενδελεχής μελέτη του έργου,της εποχής που αυτό διαδραματίζεται, αποφασίζουμε την γενική φιλοσοφία που θα οδηγήσει στην αισθητική ,καθοριστική ταυτότητα της παράστασης!
Στο συγκεκριμένο έργο ήθελα να έχει το άρωμα της Ελληνικής παράδοσης,αφού η αγάπη για την πατρίδα είναι ένα από τα κύρια μηνύματα του κειμένου.Τα χρώματα του ουρανου και της θαλασσας κυριαρχούν και φωτίζονται έντονα οι χαρακτήρες από τα ζωντανόχρωμα κοστούμια!
Ποιο είναι το αγαπημένο σας βιβλίο, το αγαπημένο σας τραγούδι και το αγαπημένο σας θεατρικό;
Όταν ήμουν μικρή ‘’Η Πολυάννα και το παιχνίδι της χαράς’’’’της Ε.Πόρτερ με είχε σημαδέψει.Πιστέυω ότι επηρέασε απόλυτα την νοοτροπία μου!Μετά,στην εφηβεία ο Ν. Καζαντζάκης και τα αριστουργήματα του με καθόρισαν.Τώρα,μάλλον επιθυμώ την απλότητα για αυτό και η γραφή του Χόρχε Μπουκάι και η ανάλαφρη κατάδυση στην ανθρώπινη ψυχή που αυτός προσφέρει με ξεκουράζει και με βοηθά !
Λατρέυω την ελευθερία της μουσικής ,μου ανανεώνει τα εγκεφαλικά κύτταρα!!!Πολλές φορές το κορμί μου ακολουθεί και χορέυω ,είναι μια εκφραστική ανάσσα που μου δίνει χαρά!
Αγαπημένο το‘’Η ζωή είναι όνειρο’’του Π.Καλντερόν ντε λα Μπάρκα.
Πέρα από την παράσταση αυτή, υπάρχουν και άλλα άμεσα σχέδια ;
Βεβαίως έχει ξεκινήσει η προετοιμασία για το συγκλονιστικο έπος του Ομήρου ‘’Ιλιάδα’’που θα παρουσιασουμε στο Christmas Theatre ,καθώς και το ‘’Μαγικό κλειδί’’ πάλι της Πηνελόπης Δέλτα ,οπου η Κάρμεν των παιδιών το μετέφερε σε θεατρικό ,ένα έργο γεμάτο συναισθήματα!Θα παρουσιαστεί από την ‘’Παιδική σκηνή Κάρμεν Ρουγγέρη’’στο αγαπημένο θέατρο ‘’Κιβωτός’’!Και…σίγουρα υπάρχουν και άλλα σημαντικά που δεν είναι προς ανακοίνωση ακόμα…
Θα θέλαμε να κλείσουμε, με κάτι που θέλετε εσείς να πείτε για το παραμύθι χωρίς όνομα ;
Το θέατρο μας προσφέρει πολλά παραπάνω από αυτά που του δίνουμε εμείς!Με ένα μικρό αντίτιμο,ανοίγει την αγκαλιά του και μας γεμίζει γνώση,ψυχαγωγία,ερεθίσματα για συζήτηση με όλη την οικογένεια,επικοινωνία!Ενα πανηγύρι των αισθήσεων αφου όλες οι τέχνες μαζί συνυπάρχουν και γοητευουν!
Το ‘’Παραμύθι χωρίς όνομα’’ειδικά είναι ένα συναρπαστικό αλληγορικό έργο που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες!Αποτυπώνει με σεβασμό αλλά και χιούμορ τα ελαττώματα των χαρακτήρων και αναδεικνύει όλες τις αξίες και τα ιδανικά που είναι ωφέλιμα για το κοινό καλό!Εχει μηνύματα ‘’θησαυρούς’’που -αν τα ενστερνιστούμε-δίνουν στην ζωή μας υψηλό νόημα!Η καλοσύνη,η αίσθηση ότι η παντοδυναμία μας βρίσκεται στην γνώση,την μάθηση,την παιδεία,την εργατικότητα,την αφοσίωση για το κοινό καλό και όχι για το ατομικό συμφέρον,η υπεράσπιση της αλήθειας και της δικαιοσύνης είναι ανυπέρβλητες αξίες που συνιστούν μια υγιή και ιδανική κοινωνία!Η αγάπη για την πατρίδα και το θάρρος που φτάνει μέχρι την θυσία γίνεται ύμνος και μας φέρνει δάκρυα συγκίνησης στα μάτια!ε,ναι,Είναι ένα συγκλονιστικό έργο που μιλά στην ψυχή!
Χριστίνα Κουλουμπή
1 Comment
[…] Νομίζω πως όχι. Η παρέα της Αλεξίας έχει λύσει βασικά προβλήματα που έχει η νέα γενιά σήμερα όπως το βιοποριστικό. Στην παρέα της Αλεξίας όλοι ασχολούνται με αυτό που έχουν σπουδάσει ενώ στην ελληνική πραγματικότητα πολλοί νέοι άνθρωποι δεν μπορούν να βρουν δουλειά πάνω στο αντικείμενο τους. Θα ήταν ωραίο να αντιπροσώπευε την νέα γενιά η παρέα της Αλεξίας αλλά προς το παρόν απέχει αρκετά. […]