
ΑΥΡΙΟ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ…

Θέλω να μου υποσχεθείς ότι αύριο θα γυρίσουμε και οι δύο νωρίτερα από τη δουλειά… δεν θέλω να έχει κανείς από τους δυό μας αύριο, δικαιολογίες ότι τον έχει καταβάλλει η κούραση, θέλει να δει λίγο τηλεόραση και μετά να πάει νωρίς για ύπνο… Αύριο η τηλεόραση θα είναι κλειστή. Ανοιχτό θα είναι μόνο το ραδιόφωνο στον αγαπημένο μας σταθμό ή θα παίζει στο repeat το αγαπημένο μας CD. Μόνο.
Δεν θέλω να βγούμε έξω για φαγητό. Θα κάτσουμε μέσα και θα φτιάξουμε κάτι πρόχειρο να φάμε. Δεν με νοιάζει καν τι θα φάμε, να σου είμαι ειλικρινής. Καθόλου. Όπως τότε που με κάτι απλό και γρήγορο, θέλαμε μόνο να σιωπήσουμε το στομάχι και να φυλάξουμε όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο για εμάς. Θυμάσαι? Δεν θα έχουμε ούτε αναμένα φώτα, μόνο κεριά. Κεριά παντού στο σπίτι. Κεριά από την είσοδο μέχρι το δωμάτιο μας. Να σχηματίζουν ένα φλογερό μονοπάτι που θα δείχνει που θα φωλιάσει ο πόθος, μέχρι το ξημέρωμα.
Αύριο θέλω να γιορτάσουμε. Αύριο θέλω να μου αποδείξεις ότι γιορτάζουμε ακόμη. Αύριο θέλω, ο καθένας μας να κάνει ότι καλύτερο μπορεί, για τον άλλον και όχι για τον εαυτό του… Αύριο θέλω να σε γιορτάσω και να με γιορτάσεις. Θέλω αποδείξεις αύριο, μ’ακούς??? Θέλω εκεί που θα οδηγεί το φλογερό μονοπάτι, να βάλουμε φωτιά όπως τότε…μ’ακούς??? Θέλω να αποδείξουμε ο ένας στον άλλον, ότι η φωτιά μας, δεν έσβησε ποτέ! Μ’ακούς???
Εγώ θα φέρω τα κεριά και θα περιμένω μήνυμα σου. Να ξέρω την ώρα που φθάνεις για να τ’ανάψω. Εσύ φέρε τα αγαπημένα μας σοκολατάκια. Θυμάσαι? Από εκείνο το παλιό ζαχαροπλαστείο, που σαν αυτό δεν είναι κανένα. Με εκείνα τα χειροποίητα σοκολατάκια με γέμιση φρέσκιας φράουλας. Θυμάσαι? Με εκείνη τη μυστική συνταγή της κυρά Κλέλιας και του κυρ Αντώνη που είναι μαζί 50 χρόνια. Στη ζωή και στο μαγαζί. Που λένε ότι είναι ακόμη μαζί, γιατί κάθε πρωί τρώνε 1 από τα σοκολατάκια τους. Θυμάσαι? Που λένε με καμάρι ότι τα σοκολατάκια τους είναι μαγικά και ο κυρ Αντώνης κλείνει πονηρά το μάτι, κάθε φορά που δίνει το κουτάκι στον πελάτη. Που λένε ότι όποιοι τρώνε από αυτά, μένουν μαζί για πάντα. Ε? Τι λες? Θέλεις να ξαναφάμε από αυτά? Από αυτά, ναι! Εγώ θέλω!
Αύριο θέλω να γιορτάσουμε. Θα είμαι σπίτι από νωρίς και θα σε περιμένω. Αύριο δεν είναι μέρα για υπερωρίες στη δουλειά, αλλά για υπερωρίες στο σπίτι. Θέλω να μου υποσχεθείς ότι θα έρθεις νωρίς και θα κρατάς μπαίνοντας, εκείνα τα μαγικά σοκολατάκια. Αύριο θέλω να μου αποδείξεις ότι γιορτάζουμε ακόμη…
Να έχουμε όλοι μας αύριο, ένα όμορφο βράδυ, γεμάτο κεριά και αγκαλιές.
Γιώργος Τοψης