Αύγουστος- Αθήνα- Waterfun Waterpark
Πως βρέθηκα στο Waterfun Waterpark… Αύγουστος στην Αθήνα! Οι περισσότεροι θα πουν δράμα. Στην πραγματικότητα η Αθήνα τον Αύγουστο είναι υπέροχη. Βγαίνεις στο μπαλκόνι σου και ακούς τζιτζίκια γιατί τα αυτοκίνητα είναι ελάχιστα, ειδικά αν μένεις στο κέντρο και σε πολυσύχναστο δρόμο. Δεν έχει κίνηση, το σούπερ μάρκετ δεν έχει ουρές αλλά σου λείπει η θάλασσα. Μπορεί να έχεις μπει σε ένα χαλαρό mood εντός πόλης μεν αλλά θέλεις να κάνεις μια βουτιά ρε παιδί μου. Και κάπου εκεί παίρνεις την απόφαση για την παραλία, Μπαγκάζια, παιδιά πετσετούλες και φύγαμε. Ναι εντάξει, δεν είναι τόσο απλό γιατί ξαφνικά διαπιστώνεις πως όλοι εκείνοι που δεν είναι στην πόλη είναι στις παραλίες. Βρίσκεις μετά δυσκολίας ξαπλώστρα, πληρώνεις ακριβά και πέφτεις για βουτιά. Βγαίνεις, πεινάς πληρώνεις πάλι ακριβά και τρως ένα τοστάκι με πατατάκια. Γενικά πληρώνεις ακριβά αυτή τη βουτιά και φυσικά στην τιμή περιλαμβάνεται το ντάμπα ντούμπα το κλαμπίσιο από τα ηχεία και το τάκα τούκα από τις ρακέτες. Δεν βγαίνει ο Αύγουστος έτσι μάναμ…
Σε εκείνο το κρίσιμο σημείο λοιπόν άρχισα να ψάχνομαι για πισίνες. Ψάχτηκα αρκετά αλλά οι πισίνες ξενοδοχείων δεν ήταν για τα μισθά μου. Βρήκα πισίνες εκτός αττικής αλλά ούτε η βενζίνη ήταν για τα μισθά μου. Κάπου εκεί σκέφτηκα σοβαρά να ζητήσω αύξηση ή να βάλω πλαστική πισίνα στο μπαλκόνι ώσπου ανακάλυψα το Waterfun Waterpark. Τηλεφώνησα, ευγενέστατοι. Τιμές για τα μισθά μου. Λέω θα πάω. Φορτώνω μπαγκάζια, παιδιά πετσετούλες κι έφυγα. Αρχικά είναι πολύ κοντά στο κέντρο κι αν έρχεσαι από Αττική Οδό βγαίνεις στην Έξοδο 5. Υπάρχει βέβαια και η εναλλακτική να πάς χωρίς διόδια η οποία δεν σου κοστίζει ιδιαίτερα σε χρόνο. Είχα πάρει μαζί μου μερικά φρουτάκια για τα παιδιά γιατί ξέρω πως είναι δύσκολο να βρω σε κυλικείο. Φτάνουμε λοιπόν. Το πάρκινγκ δωρεάν,μεγάλο κι επειδή ακριβώς πήγαμε την ώρα που άνοιγε, 10:30 το πρωί παρκάραμε ακριβώς δίπλα στην είσοδο. Μέχρι στιγμής όλα θεϊκά, απροσδόκητα θεϊκά. Πάμε στο ταμείο και δεν υπήρχε καμία έκπληξη στις τιμές. ότι μου είχαν πει οι άνθρωποι τηλεφωνικά, χωρίς κρυφές χρεώσεις. Εκείνη τη στιγμή λοιπόν ανακαλύπτω το μηνιαίο εισιτήριο. Δίστασα να το βγάλω αν και ήταν πολύ πολύ οικονομικό γιατί δεν είχα δει το χώρο μέσα. Εισιτήρια στα χέρια λοιπόν και μέσα.
Ο χώρος απίστευτος. Γκαζόν, ξαπλώστρες, σκιά, ομπρέλες, δέντρα, πισίνα για μικρά παιδιά με νεροτσουλήθρες, πισίνα για μικρά και μεγαλύτερα παιδιά , για μένα λέω, με άπλα και χώρο ( όχι ο ένας πάνω στον άλλο) και φυσικά παντού προσωπικό. Οι ναυαγοσώστες με έκαναν να νιώθω ασφαλής για τα παιδιά από την πρώτη στιγμή. Ευγενικά παιδιά που δεν τα έπιασα να χαζολογούν λεπτό. Ήρωες! Η μεγάλη έκπληξη βέβαια ήταν οι νεροτσουλήθρες για τους μεγαλύτερους. Ειλικρινά, αυτό το waterfun πήρε αξία και υπόσταση μόλις έκανα την πρώτη. Και δώσ’ του ξανά και ξανά και ξανά. Μια δεκαετία νεότερη έφυγα από τα γέλια και τον χαβαλέ.
Όταν ήρθε η ώρα να φάμε τα παιδιά τσίμπησαν το φρουτάκι τους αλλά τι να σου κάνει όταν έχεις λυσσάξει στο παιχνίδι. Πήγαμε λοιπόν στο χώρο που έχει φαγητά, καφέδες και λειτουργεί και ως μίνι μάρκετ για κάποια απαραίτητα που μπορεί να ξέχασες να φέρεις (πχ μπρατσάκια) ή για τυποποιημένα σνακ. Πήρα λοιπόν την καφεδάρα μου και μια ολόκληρη πίτσα. Τιμαί λογικαί. Και χορτάσαμε και τα μισθά έμειναν στη θέση τους. Το παιχνίδι συνεχίστηκε μέχρι αργά το απόγευμα όπου ξεθεωμένοι πια αποφασίσαμε να φύγουμε. Εδώ να δώσω τα εύσημα στις κοπέλες στις τουαλέτες που πραγματικά τις διατηρούν πεντακάθαρες και τις επισκεφτήκαμε ουκ ολίγες φορές αφού κλείσαμε 8ωρο.
Με λίγα λόγια, φεύγοντας από το Waterfun Waterpark έβγαλα μηνιαίο εισιτήριο το οποίο για τρία άτομα κοστίζει λιγότερο από μία διανυκτέρευση σε κατάλυμα 3 αστέρων στην Τήνο. Και εκεί θα περάσω τον Αύγουστό μου. Στην Αθήνα μεν αλλά όπως μου αξίζει. Στην ξαπλώστρα μου, με την πισίνα μου, με τα παιδιά μου χαρούμενα, σε έναν ασφαλή χώρο και τα μισθά στη θέση τους, να τα λέμε κι αυτά.
Επισκεφτείτε τη σελίδα του Waterfun Waterpark εδώ:
