Από το ακαριαίο ξενέρωμα, δεν γλύτωσε κανείς..
Πώς ξεκινούν τα παραμύθια είπαμε;
Α ναι! Μία φορά κι έναν καιρό…
Μία φορά κι έναν καιρό λοιπόν, έγινε κάτι τρομερό!
Εκεί που περπατούσες, τσουπ συνάντησες τον άντρα των ονείρων σου!
Ξέρεις τώρα, αυτό το καλό παιδί που όλες ψάχνουμε..Συμπαθητικός, με χιούμορ, νοστιμούλης, ευγενικός, θεωρητικός και πάνω απ’ όλα με μυαλό.
Και αρχίζει να σου μιλάει. Κι εσύ πιάνεις τον εαυτό σου να τον ακούει μαγεμένη. Λες και τα μάτια του εκπέμπουν μαγνητικά κύματα που σε τραβάνε προς εκείνον.
Κι εκεί είναι που παθαίνεις αυτό που λέμε κεραυνοβόλο έρωτα!
Και συνεχίζει να σε παρασέρνει στη μαγεία του. Κι εσύ τον έχεις πιο ψηλά απ’ όλους.
Αυτός κι άλλος κανένας!
Νομίζεις ότι είσαι σε ένα από τα παραμύθια που σου διάβαζαν μικρή και σε έκαναν να πιστεύεις ότι είναι αλήθεια.
Κι ενώ θεωρείς ότι έχεις βρει τον Mr. Perfect (με τα ελαττώματά του και τις παραξενιές του μέσα), ξαφνικά η ασημόσκονη τελειώνει.
Και ο πρίγκιπας σιγά σιγά γίνεται βάτραχος!
Κι εσύ στρίβεις λίγο πιο κάτω ψάχνοντας την “Aλίκη” να κάνει το θαύμα της, αλλά η χώρα είναι άδεια… και το θαύμα λείπει!
Κι εκεί είναι που έρχεται το κεραυνοβόλο… ξενέρωμα!
Είναι εκεί που συνειδητοποιείς πως ο άνθρωπος που είχες τόσο ψηλά και ξεχωριστά, κάνει φιλότιμες προσπάθειες να πέσει χαμηλά.
Πιο χαμηλά..πιο χαμηλά.. Πάτος!
Να θέλει να γίνει σαν τους άλλους. Σαν αυτούς που πέρασαν από τη ζωή σου και δεν θέλεις να τους θυμάσαι .
Όχι επειδή είσαι θυμωμένη ή κρατάς κακία. Όχι.
Επειδή είσαι απογοητευμένη.
Γιατί καταλαβαίνεις πως ο πρίγκιπας που θεωρείς ότι έχει τόσα να σου δώσει και να σου μάθει, δεν σου δίνει και δεν σου μαθαίνει τίποτα.
Δεν έχεις γίνει καλύτερη μέσα απ’ αυτόν.
Και κάπως έτσι αλλάζει το παραμύθι!
Οι πρίγκιπες μεταλλάσσονται σε βατράχους που χοροπηδούν συνέχεια ανάμεσά μας, οι λύκοι ξαναέκαναν την εμφάνισή τους και αρκούνται πια σε μια βραδιά και μόνο και φυσικά τα γουρουνάκια έγιναν γουρούνια και πολλαπλασιάστηκαν… είναι πλέον μιλιούνια!
Κι έρχεται και η ώρα του “κι έζησαν αυτοί καλά και εμείς …….”, και δεν ξέρεις τι να προσθέσεις.
Μάλλον τελικά άλλαξε και το τέλος, μιας και οι πριγκίπισσες το έριξαν στο ποτό για να ξεχάσουν τους βατράχους, τους λύκους και τα γουρούνια!
Και μπορεί μικρή μου Χιονάτη να χρειάστηκαν πολλά “μικρά” ξενερώματα πριν το
“μεγάλο”, αλλά ένα είναι σίγουρο: Το ξενέρωμα του μυαλού είναι χειρότερο από το
ξενέρωμα του κορμιού!
Γιατί γι’ αυτό δεν υπάρχει λύση. Αν ο διακόπτης πατήσει off, αυτό ήταν!
Και δυστυχώς τις περισσότερες φορές γίνεται απότομα.
Σχεδόν… κεραυνοβόλα…
loveletters.gr
