Ακόμα;
Μήνες τώρα με αποφεύγεις. Περνάς από μπροστά μου, ρίχνεις κλεφτές ματιές και τρέχεις μακριά. Κι όλα αυτά για να μην ακούσεις αλήθειες. Τώρα όμως θα καθίσεις να σου τα πω. Γιατί δεν μπορώ άλλο να σε βλέπω να έχεις καταντήσει σαν αποξηραμένο σκουμπρί. Από πότε έχεις να φας; Στο Χόλιγουντ κατεβάζουν τα πατατάκια και τα σοκολατάκια μαζί με τη συσκευασία κι εσύ δεν μπορείς ούτε τα νύχια σου να δαγκώσεις.
Έκλαψες σε κάθε γωνιά του σπιτιού. Νυχθημερόν στο κρεβάτι με αυτολύπηση, στον καναπέ κουλουριασμένος με τις εφηβικές σου φόρμες να σκουπίζεις τις μύξες σου με τα μανίκια. Στο κάθισμα της τουαλέτας, για άλλο μπήκες και κατέληξες να μυξοκλαίς αγκαλιά με το καζανάκι. Στην κουζίνα προσποιούμενος ότι φταίνε τα κρεμμύδια και στη βεράντα καθισμένος στην κρύα καρέκλα που κάποτε ζέσταιναν τα καλομαθημένα οπίσθια του «ανθρώπου» σου.
Κι αφού εξάντλησες χωροταξικά το σπίτι, άρχισες να κλαις και έξω. Τα έμαθα, μη μου το παίζεις ανίδεος. Τις προάλλες ήσουν στο χασάπη και όταν σε ρώτησε αν θέλεις μπούτι ή στήθος, από συνήθεια απάντησες στήθος, παρότι πάντα σου άρεσε το μπούτι, γιατί άλλος έτρωγε στεγνά μέσα στο σπίτι. Όταν αντιλήφθηκες τι είπες, δαγκώθηκες ή και έφυγες με σκυμμένο το κεφάλι και δυο μπούτια στη σακούλα.
Η τηλεόραση έχει κολλήσει μόνιμα στη Βουλή που είναι συναισθηματικά ουδέτερη. Δεν τολμάς να δεις ταινία, πρωταγωνιστείτε σε όλες. Μέχρι και οι διαφημίσεις περιέχουν κρυφά μηνύματα. Δε μιλάμε βεβαίως για τη μουσική. Κάθε τραγούδι και μια ανάμνηση και τινάζεσαι όπως η γιαγιά σου όταν ακούει τη λέξη σεξ. Μην ανοίξω το στόμα μου και για τις αναρτήσεις σου. Γεμάτες πόνο. Στίχοι από ποιητές που δεν ήξερες ότι υπάρχουν, φωτογραφίες από γκράφιτι ερωτοχτυπημένων, έργα τέχνης με βροχή, παγκάκια και σπασμένες καρδούλες. Θα γίνω σκληρός. Παρ’ το χαμπάρι: δε διαβάζει τα στάτους σου. Και αν τα διαβάζει, θα ανακουφίζεται που είναι μακριά από την κρεβατομουρμούρα ή σε λυπάται που δεν έχεις ξεπεράσει η σχέση σας και συνεχίζει να φλερτάρει το μωρό απέναντι με τονωμένη αυτοπεποίθηση.
Σταμάτα επιτέλους να γκουγκλάρεις «πώς να κάνω τον σύντροφό μου να γυρίσει;» ή «10 τρόποι για να σε αγαπήσει ξανά» γιατί οι μηχανές αναζήτησης προβάλλουν συνεχώς διαφημίσεις με αστρολόγους, ψυχολόγους και σκυλάδικα.
Θα σου τα πω έξω από τα δόντια κι ας μου κρατήσεις μούτρα. Τον κλαις πολύ καιρό το μακαρίτη. Και ξέρεις τι πενθείς; Τις προσδοκίες που είχες από εκείνον τον άνθρωπο. Όσα φαντάστηκες ότι θα ζούσατε. Και την εικόνα που είχες πλάσει για αυτόν στο δικό σου μυαλό, άλλωστε αρνιόσουν πεισματικά να τον δεις όπως πραγματικά ήταν. Θυμήσου, τελείως καλά δεν πέρναγες, ας μην κοροϊδευόμαστε. Αν όλα ήταν τέλεια, δε θα είχατε φτάσει τώρα εδώ. Και πολύ φοβάμαι ότι σε βολεύει να τον πενθείς. Για να μην ξεκουνηθείς από το μαζοχισμό του αδικημένου, είναι εύκολο να κατηγορείς τον άλλον και να μη χρειάζεται εσύ να αναλάβεις ευθύνη. Ποιος να σκάβει τώρα για να ανακαλύψει τις δικές του δυσλειτουργικές συμπεριφορές; Άσε, καλύτερα να φταίει μόνο ο φευγάτος.
Και να σου πω και το άλλο; Το κλάμα σου γεμίζει τα κενά σου. Γιατί αν κοπάσει το κλάμα, η σιωπή θα σε κάνει να ακούσεις και τις δικές του αλήθειες. Αυτές που ίσως δεν άκουγες όσο ήσουν μαζί του. Ή και τις δικές σου θαμμένες αλήθειες που τόσον καιρό σου φώναζε ο εαυτός σου, ότι αυτός ο άνθρωπος δε σε έκανε ουσιαστικά ευτυχισμένο και σιγά-σιγά έχανες εσένα έτσι όπως ήσουν βουτηγμένος στις δικές του επιθυμίες. Για να μη σου χτυπήσω καμπανάκι και για τη δήθεν «δοτικότητά» σου. Λες ότι έδωσες τα πάντα, χωρίς να σου το έχει ζητήσει. Τι κρυβόταν πίσω από αυτή την υπέρμετρη δοτικότητα; Ποιο ήταν το αντάλλαγμα; Αποδοχή; Αγάπη; Χειρισμός ίσως; Το θύμα εύκολα γίνεται θύτης, ξέρεις.
Ακούγομαι ανάλγητος μαζί σου, το γνωρίζω. Όμως εσύ με έβαλες απέναντί σου. Και μετά από καιρό τουλάχιστον με κοίταξες κατάματα. Εγώ σου αντικατοπτρίζω μόνο ό,τι βλέπω. Βγες λοιπόν, ρίσκαρε να ξαναερωτευτείς, χωρίς προβολές και υπερβολικές προσδοκίες, με ανεπηρέαστα μάτια. Ευκαιρία είναι. Εστίασε σε σένα, γοήτευσε τον εαυτό σου και θα γοητεύσεις και τους άλλους. Και εγώ θα είμαι ο πρώτος που θα σε επαινέσω. Όπως κάνω τόσα χρόνια, εγώ ο ταπεινός καθρέφτης του μπάνιου σου.
Συντάκτης: Μαρία Πατσιλίβα
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Καλή
Μοιρασου το:
Μαρία Πατσιλίβα
Pillowfights.gr